Адам Афцэліус
шведск.: Adam Afzelius
Адам Афцэліус
Дата нараджэння	7 кастрычніка 1750(1750-10-07)[1][2][…]
Месца нараджэння	Larv parish[d], Швецыя[1][2]
Дата смерці	30 студзеня 1837(1837-01-30)[1][3] (86 гадоў)
Месца смерці	Упсала[d], Швецыя[1][4]
Месца пахавання	Старыя могілкі Упсалы[d][5]
Грамадзянства	Швецыя
Бацька	Arvid Afzelius[d][1][2]
Жонка	Anna Sofia Dassau[d]
Род дзейнасці	батанік, заолаг, птэрыдолаг, выкладчык універсітэта, энтамолаг, міколаг, усходазнавец, батанічны калекцыянер
Навуковая сфера	батаніка
Месца працы	Упсальскі ўніверсітэт
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Леапальдзіна Шведская каралеўская акадэмія навук
Узнагароды	член Лонданскага каралеўскага таварыства[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сістэматык жывой прыроды
Аўтар найменняў шэрага батанічных таксонаў. У батанічнай (бінарнай) наменклатуры гэтыя назвы дапаўняюцца скарачэннем «Afzel.». Спіс такіх таксонаў на сайце IPNI Даследчык, які апісаў шэраг заалагічных таксонаў. Для ўказання аўтарства, назвы гэтых таксонаў суправаджаюць абазначэннем «Afzelius». Старонка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы

А́дам Афцэ́ліус, ці Аўцэліус (шведск.: Adam Afzelius, 7 кастрычніка 1750, Лары, лен Вестра-Гёталанд, Швецыя — 30 студзеня 1837, Упсала, Швецыя) — шведскі батанік, вучань Лінея.

Брат Ёхана Афцэліуса і Пера Афцэліуса.

У 1777 выкладаў усходнія мовы ва Упсальскім універсітэце.

У 1792 адправіўся з прыродазнаўча-навуковай мэтай на заходняе ўзбярэжжа Афрыкі, у прыватнасці, у англійскую калонію Сьера-Леонэ, дзе з прычыны нападу і рабавання, учыненага французамі, ён страціў усе свае калекцыі.

У 1797—1798 быў сакратаром шведскага пасольства ў Лондане.

Пасля вяртання, у 1799 стаў акадэмічным выкладчыкам батанікі ва Упсальскім універсітэце і атрымаў у 1812 званне прафесара materia medica.

У 1802 быў абраны прэзідэнтам Лінееўскага інстытута («Заафіталітычнага таварыства»).

Як батанічны пісьменнік, Афцэліус вядомы шматлікімі сваімі творамі, роўна выдадзенай ім у 1823 аўтабіяграфіяй Лінея.

Яго імем названы роды раслін:

• Afzelia Sm.
• Afzeliella Gilg

і мноства відаў.

Этнаграфічныя і батанічныя калекцыі Афцэліуса былі набыты Упсальскім універсітэтам.

• Anthocleista Afzel. ex R.Br.
• Cyclocarpa Afzel. ex Baker
• Erythrophleum Afzel. ex R.Br.
• Rivinoides Afzel. ex Prain
• Sarcocephalus Afzel. ex R.Br.
• Virecta Afzel. ex Sm.

• Amomum latifolium Afzel.
• Amomum palustre Afzel.
• Bilabrella ichneumonea (Afzel. ex Sw.) Szlach. & Kras Lap.
• Bolbitis acrostichoides (Afzel.) Ching in C.Chr.
• Commelina rhizocarpa Afzel. ex C.B.Clarke
• Ctenitis protensa ( Afzel.) Copel.
• Dryopteris protensa ( Afzel.) C.Chr.
• Echites lobatus Afzel. ex A.DC.
• Echites loratus Afzel. ex Steud.
• Echites parviflorus Afzel. ex Steud.
• Eriocaulon pumilum Afzel. ex Körn.
• Gardenia assimilis Afzel. ex Hiern
• Gardenia crinita Afzel.
• Hippocratea velutina Afzel. ex Spreng.
• Jasminum noctiflorum Afzel.
• Justicia tunicata Afzel.
• Limodorum bidens Afzel. ex Sw.
• Mimosa incurvata Afzel.
• Orchis ichneumonea Afzel. ex Sw.
• Orchis membranacea Afzel. ex. Sw.
• Panicum praealtum Afzel. ex Sw.
• Panicum strictissimum Afzel. ex Sw.
• Pavetta mollis Afzel. ex Hiern
• Pavetta parviflora Afzel.
• Periploca nigrescens Afzel.
• Psydrax parviflora ( Afzel.) Bridson
• Rauvolfia vomitoria Afzel.
• Spermacoce compressa Afzel. ex Hiern
• Usteria volubilis Afzel.
• Uvaria piperita Afzel.

• Афцелиус // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.