Ва ўзросце 9 гадоў ён паступіў ва Упсальскі ўніверсітэт. У 14 гадоў Андэрс Спарман пачаў сваю медыцынскую адукацыю. Ён стаў адным з выбітных вучняў Карла Лінея.
Андэрс Спарман быў абраны членам Шведскай каралеўскай акадэміі навук. У 1781 годзе ён стаў прафесарам прыродазнаўства і фармакалогіі. У 1787 годзе ён удзельнічаў у экспедыцыі ў Заходняй Афрыцы[6].
Андэрс Спарман памёр у Стакгольме 9 жніўня 1820 года.
The Diseases of Children, and their Remedies. (London, 1776).
Resa till Goda Hopps-Udden, södra Polkretsen och omkring Jordklotet, samt till Hottentott-och Caffer-Landen Åren 1772—1776. (Stockholm, Band 1: 1783; Band 2 Teil 1: 1802; Band 2 Teil 2: 1818).
Museum Carlsonianum, in quo novas et selectas aves, coloribus ad vivum brevique descriptione illustratas, suasu et sumtibus generosissimi possessoris. (1786—1789, in 4 Teilen veröffentlicht).
Svensk Ornithologie Med efter naturen colorerade tekningar. (1805—1816, in 11 Teilen veröffentlicht).
Biographiskt lexikon öfver namnkunnige svenske män. Stockholm, 1835—1875.
David G. Medway: The extant type specimens of birds from New Zealand and the Society Islands collected on Cook’s second voyage and described by Anders Sparrman in Museum Carlsonianum (1786—1789). In: Notornis 51(3), S. 131—135.
David Dyrssen (dir.) (2002). Anders Sparrman, 1748—1820, Oceanographic History: the Pacific and Beyond (Proceedings of the 5th International Congress on the History), University of Washington Press (Seattle): 230—234. ISBN 0-295-98239-X.