WiMAX (англ.: Worldwide Interoperability for Microwave Access) — тэлекамунікацыйная тэхналогія перадачы інфармацыі праз радыёканалы сувязі, у большасці выпадкаў выкарыстання, забяспечваючы кожнага кліента інтэрнэт-доступам. Часам блытаецца з іншай тэхналогіяй, Wi-Fi, ад якой адрозніваецца значна большай зонай пакрыцця сігналу, і ў адрозненні ад Wi-Fi, падпарадкоўваецца стандарту IEEE 802.16 (таксама шырокапалосны бесправадны доступ). Назва WiMAX была абвешчаная некамерцыйнай арганізацыяй WiMAX Forum, створанай у чэрвені2001 года, каб прасоўваць зручнасць і канцэпцыю сумеснага выкарыстання, прапанаваную стандартам. WiMAX Forum характарызуе WiMAX як «стандартызаваную тэхналогію, якая вырашае праблему апошняй мілі праз шырокапалосны бесправадны доступ, альтэрнатыву кабельным сеткам і DSL».[1]
Стандарты
WiMAX як тэхналогія апісваецца стандартам IEEE 802.16, зацверджаным арганізацыяй WiMAX Forum. Сертыфікацыя прылад згодна са стандартам азначае, што прылады розных вытворцаў будуць здольныя працаваць разам у адной сістэме. Сертыфікацыяй займаецца WiMAX Forum.
Стандарт IEEE 802.16 у розных крыніцах згадваецца як «WiMAX», часам таксама «Fixed WiMAX», «Mobile WiMAX», «802.16d» і «802.16e».[2] Афіцыйна існуе толькі дзве версіі стандарту:
802.16-2004, вядомы як 802.16d. Назва «Fixed WiMAX» (па-беларуску: фіксаваны WiMAX) эквівалентна гэтай версіі, таму што стандарт не прадугледжвае «мабільнасць», у прыватнасці, роўмінг паміж базавымі станцыямі адной сеткі.
802.16e-2005, вядомы як 802.16e, з'яўляецца ўдасканаленай версіяй 802.16-2004. Паміж іншых правак была створаная падтрымка мабільнасці — з-за гэтага часам узгадваецца як «Mobile WiMAX».
На дадзены момант Mobile WiMAX з'яўляецца найбольш камерцыйна запатрабаванай тэхналогіяй, таму зараз актыўна ўводзяцца ў працу новыя бесправадныя сеткі (у прыватнасці, у Беларусі; гл. ніжэй).
Выкарыстанне
Магчымасці WiMAX, а менавіта хуткасць перадачы і вялікая зона пакрыцця, робяць рэальным выкарыстанне WiMAX у наступных сферах:
