(13) Эгерыя

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Эгерыя.
(13) Эгерыя Сімвал астэроіда ЭгерыяM:
Трохмерная мадэль астэроіда (13) Эгерыя
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Анібале дэ Гаспарыс
Месца выяўлення Кападзімонтэ
Дата выяўлення 2 лістапада 1850
Эпанім Эгерыя, міфалогія[1]
Альтэрнатыўныя абазначэнні A850 VA[2]
Катэгорыя Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 30 верасня 2012 года
JD 2456200.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,0842114
Вялікая паўвось (a) 385,513 млн км
(2,5769946 а.а.)
Перыгелій (q) 353,048 млн км
(2,3599823 а.а.)
Афелій (Q) 417,977 млн км
(2,7940069 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 511,015 сут (4,137 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 18,521 км/с
Схіленне (i) 16,54149°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 43,26226°
Аргумент перыгелія (ω) 79,78178°
Сярэдняя анамалія (M) 336,41617°
Фізічныя характарыстыкі[6]
Дыяметр 217 ? 196 км
207,64 км (IRAS)
Маса 1,63×1019 кг[3]
Шчыльнасць 3,46 ± 0,79 г/см³[4]
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0580 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,1098 км/с
Перыяд вярчэння 7,045 гад
Спектральны клас G (Ch)
Бачная зорная велічыня 9,71 — 12,46 m[7]
Абсалютная зорная велічыня 6,74m
Альбеда 0,0825[5]
Сярэдняя тэмпература паверхні 174 К (−99 °C)

(13) Эгерыя  — вельмі буйны астэроід галоўнага пояса, які належыць да даволі рэдкага спектральнага класа G[8]. Ён быў адкрыты 2 лістапада 1850 года італьянскім астраномам Анібале дэ Гаспарысам у абсерваторыі Кападзімонтэ, Італія і названы ў гонар старажытнарымскай німфы вады Эгерыі[9]. Назва была прапанавана французскім астраномам Урбэнам Левер'е, першаадкрывальнікам Нептуна.

Гл. таксама

Зноскі

  1. ↑ Dictionary of Minor Planet Names — 6 — Springer Science+Business Media. — P. 14. — ISBN 978-3-642-29717-5
  2. ↑ JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
  3. ↑ An Observational Error Model, and Application to Asteroid Mass Determination. American Astronomical Society (2008). Архівавана з першакрыніцы 12 лютага 2012. Праверана 12.10.2008.
  4. ↑ Jim Baer. Recent Asteroid Mass Determinations. Personal Website (2008). Архівавана з першакрыніцы 9 лютага 2012. Праверана 28 лістапада 2008.
  5. ↑ Asteroid Data Archive(недаступная спасылка). Planetary Science Institute. Архівавана з першакрыніцы 23 чэрвеня 2006. Праверана 3 лістапада 2008.
  6. ↑ Lightcurves and map data on numbered asteroids N° 1 to 52225(недаступная спасылка). AstroSurf. Архівавана з першакрыніцы 27 лістапада 2005. Праверана 3 лістапада 2008.
  7. ↑ JPL Horizons daily output for 1950 to 2099
  8. ↑ Rivkin, A. S.; J. K. Davies, S. L. Ellison, L. A. Lebofsky. High-resolution 2.5–3.5 ?M Observations of C-, B- and G-class asteroids. (PDF)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 25 кастрычніка 2012. Праверана 20 красавіка 2008.
  9. ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 16. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі