Эндру Фаер
Дата нараджэння	27 красавіка 1959(1959-04-27)[1][2][…] (65 гадоў)
Месца нараджэння	Пала-Альта, акруга Санта-Клара, Каліфорнія, ЗША
Грамадзянства	ЗША
Род дзейнасці	біёлаг, генетык, урач, фізік, патолагаанатам, навуковы работнік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	генетыка[3] і паталогія[3]
Месца працы	Універсітэт Джонса Хопкінса Стэнфардскі ўніверсітэт[3]
Навуковая ступень	доктар філасофіі
Навуковае званне	George D. Smith Professorship in Molecular and Genetic Medicine[d][3]
Альма-матар	Каліфарнійскі ўніверсітэт у Берклі Масачусецкі тэхналагічны інстытут Стэнфардскі ўніверсітэт Fremont High School[d]
Навуковы кіраўнік	Філіп Шарп
Член у	Нацыянальная акадэмія навук ЗША Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Еўрапейская арганізацыя малекулярнай біялогіі[d]
Узнагароды	міжнародная прэмія Фонда Гайрднера (2005) прэмія Пауля Эрліха і Людвіга Дармштэтэра[d] (2006) Dr H.P. Heineken Prize for Biochemistry and Biophysics[d] (2004) прэмія Мэсры[d] (2005) Rosenstiel Award[d] (2004) Meyenburg Prize[d] (2002) Genetics Society of America Medal[d] (2002) NAS Award in Molecular Biology[d] (2003) член Амерыканскай асацыяцыі даследаванняў раку[d] (2014) член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук
Сайт	profiles.stanford.edu/… (англ.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эндру Захары Фаер (англ.: Andrew Z. Fire, нар. 27 красавіка 1959(1959-04-27)^[1][2][…], Пала-Альта, Каліфорнія) — амерыканскі навуковец, малекулярны генетык. Прафесар Стэнфардскага ўніверсітэта. У 2006 годзе атрымаў Нобелеўскую прэмію па фізіялогіі і медыцыне разам з Крэйгам Мело за «адкрыццё РНК-інтэрферэнцыі — эфекту гашэння актыўнасці вызначаных генаў».

Нарадзіўся 27 красавіка 1959 г у Пала-Альта (Каліфорнія). Адукацыю атрымаў у Каліфарнійскім універсітэце ў Берклі (1978) і ў Масачусецкім тэхналагічным інстытуце (1983). З 1986 па 2003 год працаваў у аддзяленні эмбрыялогіі Інстытута Карнегі (Балтымор, Мэрыленд). З 1989 прафесар Універсітэта Джонса Хопкінса. З 2003 года прафесар паталогіі і генетыкі ў медыцынскай школе Стэнфардскага ўніверсітэта.

Член Нацыянальнай акадэміі навук ЗША (з 2004) і Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук.

• Andrew Fire, Siqun Xu, Mary K. Montgomery, Steven A. Kostas, Samuel E. Driver und Craig C. Mello: Potent and specific genetic interference by double-stranded RNA in Caenorhabditis elegans. In: Nature. Band 391, 1998, S. 806—811, PMID 9486653 PDF Архівавана 12 студзеня 2006.
• Nucleic acid structure and intracellular immunity: some recent ideas from the world of RNAi. In: Q Rev Biophys. 2006, S. 1-7.
• A. Fire, R. Alcazar und F. Tan: Unusual DNA structures associated with germline genetic activity in Caenorhabditis elegans. Genetics 2006.
• D. Blanchard, H. Hutter, J. Fleenor und A. Fire: A differential cytolocalization assay for analysis of macromolecular assemblies in the eukaryotic cytoplasm. In: Mol Cell Proteomics. 2006.
• F. Moreno-Herrero, R. Seidel, S. M. Johnson, A. Fire und N. H. Dekker: Structural analysis of hyperperiodic DNA from Caenorhabditis elegans. in: Nucleic Acids Res. Band 34, Nr. 10, 2006, S. 3057-3066.
• M. L. Foehr, A. S. Lindy, R. C. Fairbank, N. M. Amin, M. Xu, J. Yanowitz, A. Z. Fire und J. Liu: An antagonistic role for the C. elegans Schnurri homolog SMA-9 in modulating TGFbeta signaling during mesodermal patterning. In: Development. Band 133, Nr. 15, 2006, S. 2887—2896.