Уладзімір Аляксандравіч Фок
руск.: Владимир Александрович Фок
Дата нараджэння	22 снежня 1898(1898-12-22)[1][2][…]
Месца нараджэння	Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя[3][5][…]
Дата смерці	27 снежня 1974(1974-12-27)[3][4][…] (76 гадоў)
Месца смерці	Ленінград, СССР[3][6][…]
Месца пахавання	Камароўскія пасялковыя могілкі[d][7]
Грамадзянства	Расія[8][9][…]  СССР
Бацька	Alexander Alexandrovich Fock[d]
Род дзейнасці	фізік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	тэарэтычная фізіка
Месца працы	Дзяржаўны аптычны інстытут[d] Фізіка-тэхнічны інстытут імя А. Ф. Іофе РАН[d] ЛДУ[10] Фізічны інстытут імя П. М. Лебедзева РАН[d] Інстытут фізічных праблем імя П. Л. Капіцы РАН[d] Дзяржаўны аптычны інстытут[d] Фізічны інстытут імя П. М. Лебедзева РАН[d]
Навуковая ступень	доктар фізіка-матэматычных навук
Альма-матар	фізіка-матэматычны факультэт Санкт-Пецярбургскага ўніверсітэта[d] (1922)[10]
Навуковы кіраўнік	Дзмітрый Сяргеевіч Раждзественскі і Уладзімір Ігаравіч Арнольд
Вядомыя вучні	Аляксандр Данілавіч Аляксандраў[d], Фёдар Іванавіч Фёдараў, Q4350519?, Yuri Yappa[d] і Olga Bazilevskaya[d]
Член у	Акадэмія навук ГДР[d] Расійская акадэмія навук Акадэмія навук СССР Міжнародная акадэмія квантавых малекулярных навук[d]
Прэміі
Узнагароды	медаль Гельмгольца[d] (1971) прэмія імя Д. І. Мендзялеева[d] (1936) Прэмія імя М. І. Лабачэўскага[d] (1937)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Уладзі́мір Алякса́ндравіч Фок (22 снежня 1898, Пецярбург — 27 снежня 1974) — савецкі фізік. Акадэмік АН СССР (1939, член-карэспандэнт 1932). Герой Сацыялістычнай Працы (1968).

Скончыў Петраградскі ўніверсітэт (1922). У 1919—1923 і 1928—1941 у Дзяржаўным аптычным інстытуце, у 1924—1936 у Ленінградскім фізіка-тэхнічным інстытуце, у 1934—1941 і 1944—1953 у Фізічным інстытуце АН СССР.

Навуковыя працы па квантавай механіцы, квантавай электрадынаміцы, агульнай тэорыі адноснасці, тэорыі гравітацыі, распаўсюджанні электрамагнітных хваль, філасофскіх пытаннях фізікі.

Прапанаваў рэлятывісцкае хвалевае ўраўненне (ураўненне Клейна—Фока^[ru]), метад прыбліжанага апісання ўзаемадзеяння ў многаэлектронных сістэмах (метад Хартры—Фока^[ru]). Распрацаваў метад другаснага квантавання для сістэм з пераменнай колькасцю часціц.

• Дзяржаўная прэмія СССР 1946.
• Ленінская прэмія 1960.

• Теория пространства, времени и тяготения. 2 изд. М., 1961.
• Квантовая физика и философские проблемы. М., 1970.
• Начала квантовой механики. 2 изд. М., 1976.

• Фок Уладзімір Аляксандравіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. — С. 433. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0263-6 (т. 16).
• В. А. Фок. — М., 1956.