«Рэ́йкавая вайна́» — дзеянні партызан па разбурэнні чыгуначных камунікацый з мэтай парушэння работы чыгуначнага транспарту праціўніка і вываду з ладу жывой сілы, тэхнікі і матэрыяльных сродкаў, што перавозяцца па чыгунцы.

Рэйкавая вайна можа праводзіцца і ў мірны час тэрарыстычнымі групамі з мэтай маральнага ўздзеяння на грамадства.

Найбольшы размах рэйкавая вайна прыняла падчас Вялікай Айчыннай вайны на акупаванай тэрыторыі Беларусі, Латвіі, Літвы, Украіны, Арлоўскай, Бранскай, Смаленскай, Калінінскай, Ленінградскай абласцей Расіі. Аперацыі планаваліся Цэнтральным штабам партызанскага руху і звычайна праводзіліся напярэдадні або ў час наступленняў Чырвонай Арміі.

Найбольш значны ўплыў на ход вайны аказалі дзеянні партызан у наступных аперацыях:

• Аперацыя «Рэйкавая вайна»,
• Аперацыя «Канцэрт»,
• Аперацыя Баграціён.

У 2022 годзе падчас уварвання Расіі ва Украіну ў СМІ з’явіліся паведамленні пра дыверсіі на беларускай чыгунцы з мэтай перашкодзіць руху вайсковых эшалонаў. Адказнасць за іх узяло аб’яднанне былых сілавікоў BYPOL^[1]. У Расіі таксама былі зафіксаваны шматлікія падрывы чыгуначных шляхоў і разбурэнні чыгуначных камунікацый.

• Лемяшонак У. І. «Рэйкавая вайна» // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 562. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).
• Быхаўцаў, М. «Ніхто не хацеў ехаць на Баранавічы» // Наша гісторыя, № 3, 2018 — С.25—27. ISBN 2617—2305
• Андрианов В. Н. «Рельсовая война» // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)