Пётр Лазаравіч Войкаў
Паўпрад Саюза Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік у Польскай Рэспубліцы 8 лістапада 1924 — 7 чэрвеня 1927
Папярэднік	Леанід Леанідавіч Абаленскі
Пераемнік	Дзмітрый Васільевіч Багамолаў[pl] Аляксандр Фёдаравіч Ульянаў (часовы павераны)
Старшыня Екацярынбургскай гарадской думы лістапад 1917 — 1918
Нараджэнне	13 жніўня 1888(1888-08-13) Керч, Керч-Енікальскае граданачальства[d], Таўрычаская губерня, Расійская імперыя
Смерць	7 чэрвеня 1927(1927-06-07) (38 гадоў) Варшава, Варшаўскае ваяводства, Польская Рэспубліка
Месца пахавання	Некропаль каля Крамлёўскай сцяны
Грамадзянства	Расійская імперыя → Расійская рэспубліка →  РСФСР →  СССР
Партыя	РСДРП (Меншавікі), РСДРП(б), з 1918 — РКП(б), з 1925 — ВКП(б)
Адукацыя	Жэнеўскі ўніверсітэт
Дзейнасць	рэвалюцыянер-марксіст, палітык, дыпламат
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пётр Войкаў (13 жніўня 1888, Керч — 7 чэрвеня 1927, Варшава) — савецкі дзяржаўны дзеяч, дыпламат.

Прымаў удзел у расстрэле царскай сям’і і знішчэнні слядоў забойства — падпісаў дакумент пра выдачу вялікай колькасці сернай кіслаты для знішчэння забітых^[1].

З 1924 года працаваў паўнамоцным прадстаўніком СССР у Польшчы. Забіты на вакзале ў Варшаве Барысам Кавердам, які да таго браў удзел у дзейнасці Часовай беларускай рады Арсеня Паўлюкевіча.

Помсцячы за забойства Войкава, бальшавікі расстралялі ў Маскве ў ноч з 9 на 10 чэрвеня 1927 года 20 прадстаўнікоў знаці былой Расійскай імперыі, якія на той час знаходзіліся ў турмах, а шмат хто быў арыштаваны ў сувязі з забойствам^[2].

Войкаў быў з пашанаю пахаваны ў некропалі Крамлёўскага мура ў Маскве. Каверда быў асуджаны польскім судом да пажыццёвага зняволення, але 15 чэрвеня 1937 года быў амніставаны і вызвалены.