У 1980 годзе Рональд Рэйган атрымаў перамогу, зрабіўся прэзідэнтам ЗША, эксперты лічаць, што адзін з асноўных укладаў у перамогу мужа ўнесла Нэнсі, адзначаючы яе ролю ў гэтай капаніі як вельмі значную.
Падчас прэзідэнцтва мужа выконвала звычайныя абавязкі першай лэдзі, найбольш вядомая разгорнутая ёю кампанія па барацьбе з наркотыкамі «Скажы: „Не!“» (анг. Just Say No), за гэту кампанію падвяргалася крытыцы з-за вялікай расходавання дзяржаўных сродкаў. Пасля другога прэзідэнцтва мужа пашырыла кампанію да міжнароднага маштабу, прыцягваючы да працы Першых лэдзі іншых дзяржаў.
Падчас халоднай вайны часта сустракалася з Першай лэдзі СССР Раісай Максімаўнай Гарбачовай, у адрозненне ад мужоў блізкіх і даверных адносін у іх не паўстала. Нэнсі Рэйган палічыла Раісу Максімаўну складанай у зносінах, па сведчанні савецкіх відавочцаў, Нэнсі Рэйган раздражняла веданне Раісай Максімаўнай гісторыі ЗША і архітэктуры Белага дома і з прычыны тая часта перабівала яе падчас экскурсіі па Беламу дому.
Пасля заканчэння прэзідэнцкага тэрміна Рональда Рэйгана, Нэнсі з мужам пераехалі жыць у Каліфорнію. У 1989 годзе Нэнсі Рэйган заснавала дабрачынны фонд уласнага імя.
У 1994 годзе Рональду Рэйгану быў пастаўлены дыягназ — хвароба Альцгеймера, пасля гэтага Нэнсі Рэйган прысвяціла сябе догляду мужа.
Пасля скону Рональда Рэйгана займаецца грамадскай работай, падтрымлівае даследаванні ў галіне ствалавых клетак для дапамогі хворым хваробай Альцгеймера.
У 2000 годзе ўзнагароджана вышэйшай узнагародай ЗША Залатым медалём Кангрэса.
Зноскі
↑Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 16 кастрычніка 2015.
