Вёска Мядзведзічы Касцёл Святых апосталаў Пятра і Паўла Краіна Беларусь Вобласць Брэсцкая Раён Ляхавіцкі Сельсавет Ганчароўскі Каардынаты 52°56′56″ пн. ш. 26°18′07″ у. д.HGЯO Насельніцтва ▼91 чал. (2019) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1633 Паштовы індэкс 225394 Аўтамабільны код 1 СААТА 1250807041 Мядзведзічы на карце Беларусі ±

Мядзведзічы на Вікісховішчы

Мядзве́дзічы^[1] (трансліт.: Miadzviedzičy, руск.: Медведичи) — вёска ў Ляхавіцкім раёне Брэсцкай вобласці, на рацэ Бродніца. Уваходзіць у склад Ганчароўскага сельсавета. Насельніцтва 254 чал. (1998). Знаходзяцца за 18 км на поўдзень ад Ляхавіч, за 5 км ад чыгуначнай станцыі Рэйтанаў; на аўтамабільнай дарозе Ляхавічы — Ганцавічы.

Упершыню Нядзведзічы^[2] згадваюцца ў XV ст. Пад 1483 яны значацца як сяло ва ўладанні віленскага біскупа. У XVI ст. Нядзведзічы атрымалі статус мястэчка і сталі цэнтрам воласці Наваградскага павета. У гэты час тут быў 31 дом.

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Нядзведзічы апынуліся ў складзе Расійскай імперыі, у Слуцкім павеце. Імператар Павел I канфіскаваў мястэчка ў Віленскага біскупства і падараваў яго разам з маёнткам Савейкі генералу Л. Бенігсену. Станам на 1886 тут было 29 двароў, дзейнічалі касцёл, капліца і яўрэйскі малітоўны дом, працавалі школа, вадзяны млын і крама. У 1918 у тутэйшым касцёле прамаўляў казанні па-беларуску субдыякан Пётр Татарыновіч. Як згадваў кс. Адам Станкевіч, парафіяне з вялікім зацікаўленнем слухалі казанні, плакалі і цешыліся. Толькі адзін з парафіян, на Новы Год, у часе казання, азваўся: «па якому гэта да нас гаворыш…» Людзі з выразным незадавальненнем утаропіліся на яго, дык на гэтым і скончылася «апазіцыя». Казанні па-беларускі працягваліся.

Згодна з Рыжскім мірным дагаворам (1921) Нядзведзічы апынуліся ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі, дзе сталі цэнтрам гміны Баранавіцкага павета. У 1936 у мястэчку Беларускі Інстытут Гаспадаркі і Культуры (БІГіК) збудаваў першы і адзіны Беларускі Дом. Спачатку на яго будаўніцтва ахвяраўваў 100 долараў адзін жыхар гміны, пазней грошы збіралі сябры БІГіК прыкладна па 100 злотых. Афіцыйным інвестарам гэтай будовы лічыўся кс. Пётр Татарыновіч, які інфармаваў польскія ўлады, што ўзводзіць дом на ўласныя сродкі і патрэбы. Пасля сканчэння будаўніцтва П. Татарыновіч падараваў дом БІГіК.

У 1939 Нядзведзічы ўвайшлі ў склад БССР, дзе 12 кастрычніка 1940 сталі цэнтрам сельсавета Ляхавіцкага раёна (з 16 ліпеня 1954 у Мініцкім сельсавеце, які ў 1979 годзе перайменаваны ў Ганчароўскі сельсавет). Статус паселішча панізілі да вёскі. Станам на 1998 тут было 130 двароў.

• XIX стагоддзе: 1886 — 350 чал.
• XX стагоддзе: 1998 — 254 чал.^[2]

У вёсцы працуе бібліятэка.

• Будынак школы (1-я пал. XX ст.)
• Капліца (XIX ст.)
• Касцёл Святых апосталаў Пятра і Паўла (1908)
• Свіран (XIX ст.)

• Касцёл Святых апосталаў Пятра і Паўла (1645)

• Вольга Нарушэвіч (нар. 1924) — дзеяч беларускага руху ў Аўстраліі

• Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 5: М — Пуд / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1999. — 592 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0141-9.
• Антон Дзянісаў. Касцёл Св. Пятра і Паўла ў Мядзведзічах // «Наша Вера» № 3 (29), 2004.
• Niedźwiedzice // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VII: Netrebka — Perepiat (польск.). — Warszawa, 1886. S. 70.

	Мядзведзічы на Вікісховішчы

• Мядзведзічы на Radzima.org
• Мядзведзічы на сайце Глобус Беларусі (руск.)