Бурнаніт
|
|
Формула
|
CuPbSbS3
|
Прымесь
|
As, Fe, Ag, Zn, Mn, Ni
|
Сінгонія
|
ортарамбічная,
|
Крышталічная рашотка
|
a = 8,153, b = 8,692, c = 7,793
|
Крышталічная рашотка
|
a = 8,153, b = 8,692, c = 7,793
|
Колер
|
шэра-стальны, шэры да бясколернага
|
Колер рысы
|
шэра-стальны, чорны
|
Бляск
|
металічны
|
Празрыстасць
|
непразрысты
|
Цвёрдасць
|
2,5—3
|
Спайнасць
|
недасканалая
|
Злом
|
ракавісты
|
Шчыльнасць
|
5,7—5,9 г/см³
|
Бурнані́т[1] — мінерал падкласа складаных сульфідаў, сульфід свінцу, медзі і сурмы, CuPbSbS3. Адкрыты ў 1805 годзе Р. Джэмсанам (Robert Jameson) і названы ў гонар французскага крышталёграфа і мінеролага Ж. Л. Бурнона (Jacques Louis de Bournon, 1751—1825)[2].
Крышталізуецца ў ортарамбічнай сінгоніі. Утварае дыпірамідальныя, таблітчастыя крышталі, кароткапрызматычныя зерні, зярністыя агрэгаты. Колер ад бледна-шэрага да бясколернага. Бляск металічны. Цвёрдасць 2,5—3 па шкале Моаса. Шчыльнасць 5,7—5,9 г/см³. Крохкі.
Выкарыстоўваецца ў якасці руды на медзь, свінец, сурму.
Паходжанне і радовішчы
Бурнаніт мае гідратэрмальнае паходжанне. Сустракаецца разам з галенітам, пірытам, джэмсанітам, буланжэрытам, сфалерытам і інш.[3] У зоне акіслення лёгка змяняецца з утварэннем малахіту, сурмянай охры, азурыту і цэрусіту[3].
Радовішчы ў Аўстраліі, Германіі, ЗША, Расіі (Урал, Забайкалле, Якуція, Далёкі Усход), Мексіцы, Перу, Чылі, Чэхіі, Казахстане, Узбекістане і інш.
Зноскі
Літаратура
Спасылкі