Спайнасць — уласцівасць мінералаў, якая дазваляе расколваць іх у пэўных крышталяграфічных напрамках з утварэннем гладкіх паралельных паверхняў. Узнікненне спайнасці звязана з аслабленнем хімічных сувязяў рашоткі, таму яна залежыць толькі ад унутранай структуры мінералу і не залежыць ад яго знешняй формы.