Прэзідэнт Турцыі Рэджэп Таіп Эрдаган у жніўні 2016 заявіў, што дадзеная аперацыя скіравана супраць ІДІЛ і «тэрарыстычных груп сірыйскіх курдаў, якія пагражаюць Турцыі»[2][3]. У лістападзе 2016 Эрдаган заявіў, што Турцыя пачала ваенную аперацыю ў Сірыі з мэтай пакласці канец кіраванню сірыйскага прэзідэнта Башара Асада[4][5].
25 жніўня турэцкія ўлады запатрабавалі, каб курдскія атрады (YPG) сышлі на ўсходні бераг р. Еўфрат, пагражаючы ў адваротным выпадку працягнуць наступленне на тэрыторыі паўночнай Сірыі. Міністр абароны Турцыі Фікры Ышык заявіў, што турэцкая ваенная аперацыя ў Сірыі мае дзве мэты: забяспечыць бяспеку сірыйска-турэцкай мяжы і дамагчыся таго, каб «там не было курдаў».
29 жніўня віцэ-прэм’ер Турцыі Нума Куртулмуш заявіў, што адна з мэтаў аперацыі — «перашкодзіць стварэнню курдамі калідора ад Ірака да Міжземнага мора». У адказ на заклікі ЗША спыніць атакі курдскіх атрадаў міністр Турцыі па справах ЕС Амер Чэлік заявіў:
Ніхто не мае права казаць нам, з якой тэрарыстычнай арганізацыяй варта змагацца, а якую ігнараваць.
29 лістапада прэзідэнт Турцыі Рэджэп Эрдаган заявіў, што мэтай аперацыі з’яўляецца звяржэнне Башара Асада, назваўшы апошняга «жорсткім тыранам»[8].
Па маіх ацэнках, каля 1 млн чалавек загінулі ў Сірыі. Гэтыя смерці ўсе яшчэ працягваюцца — паміраюць дзеці, жанчыны і мужчыны. Дзе ААН? Што яна робіць? Мы цярпелі, але ў рэшце рэшт павінны былі ўвайсці ў Сірыю разам са «Свабоднай сірыйскай арміяй». Чаму мы гэта зрабілі? У нас няма прэтэнзій на сірыйскую зямлю. Мы там для ўстанаўлення справядлівасці. Мы ўвайшлі туды, каб скончыць праўленне тырана Асада.
Падрыхтоўка і ход аперацыі
20 жніўня 2016 года вялікая колькасць баевікоў і аўтакалона з больш чым 50 машын з цяжкім і сярэднім узбраеннем перасеклі сірыйска-турэцкую мяжу праз Джэраблус[9].
22 жніўня, у адказ на тэракт у г. Газіянтэп, сухапутныя войскі Турцыі нанеслі ўдар з 60 САУ па пазіцыях курдаў і Ісламскай дзяржавы (ІД)[10]. Жыхары Каркамыша неўзабаве пасля пачатку аперацыі былі эвакуяваныя.
Рана раніцай 24 жніўня турэцкія сілы абстралялі пазіцыі ІД у Джэраблусе, у той час як турэцкія ВПС разбамбілі 11 мэтаў з паветра[11]. Пазней турэцкія танкі перасеклі мяжу і, далучыўшыся да часцей Свабоднай арміі Сірыі, атакавалі горад. ЗША заявілі, што будуць забяспечваць падтрымку з паветра ў барацьбе супраць ІД[12]. Праз некалькі гадзін пасля пачатку наступлення турэцкі спецназ і Легіён Шам узялі пад кантроль першы населены пункт — Таль-Катыя — тэрарысты пакінулі пасёлак, каб умацаваць пазіцыі ў Джэраблусе[13]. У той жа дзень баевікі беглі, і горад быў заняты практычна без бою. Баевікі адышлі ў бок г. Эль-Баб[14].
28 жніўня турэцкія ВПС нанеслі ўдар па тэрыторыі, занятай курдамі, паблізу г. Джэраблус. Незалежныя крыніцы паведамілі аб гібелі ў тым жа раёне па меншай меры 35 мірных жыхароў і чатырох баевікоў[15]. Турэцкія ваенныя крыніцы назвалі загінулых курдскімі баевікамі.
На 29 жніўня туркі выйшлі да прытоку Еўфрата на поўнач ад Манбіджа, займанага курдамі. У той жа дзень МЗС Турцыі высунуў курдам ультыматум, запатрабаваўшы адысці на ўсход ад Еўфрата, на захадзе якога стаіць Джэраблус.
3 верасня ў горад Эль-Раі (правінцыя Алепа) на кантраляваную баевікамі тэрыторыю ўвайшлі 20 турэцкіх танкаў «Леапард», 5 бронетранспарцёраў і грузавік (для праходу цяжкай тэхнікі вайскоўцы разабралі частку недабудаванай на мяжы з Сірыяй сцяны) і нанеслі ўдары па пазіцыях ІД[16].
Па паведамленні Генеральнага штаба Турцыі, станам на 2 кастрычніка з пачатку аперацыі нанесена 6319 удараў па 1657 аб’ектах тэрарыстаў, «вернута пад кантроль» 960 кв. км. тэрыторый, у тым ліку населеныя пункты Увайшыах, Талій Атыах і Джубан на поўдзень ад горада Аль-Раі.
26 кастрычніка на пазіцыях ССА выбухнуў шахід-мабіль, кіраваны смяротнікам — загінулі двое і паранены 21, знішчана сем транспартных сродкаў. Таксама, верталёт сірыйскай арміі скінуў бачковыя бомбы на пазіцыі ССА ў паселішчы Тэль Наіф — загінулі двое, яшчэ пяцёра паранены — гэта стала першым ударам з боку сірыйскіх урадавых войскаў па падтрымліваемых Анкарой ССА, з моманту пачатку турэцкай аперацыі[17][18].
Станам на канец 2016 года турэцкая армія не змагла дамагчыся захопу горада Аль-Баб, акрамя таго армія панесла сур’ёзныя страты ў людзях і тэхніцы. Аднак Турцыя сваім уварваннем расчляніла паўночна-заходні і паўночна-заходні курдскія анклавы, што спыніла стварэнне адзінай курдскай аўтаноміі на мяжы Сірыі і Турцыі. Ваенная аперацыя Турцыі, накіраваная і на выцісканне курдаў на левы бераг Еўфрата, дасягнула мэты — цалкам узята пад кантроль мяжа паміж Азазіяй і Еўфратам з сірыйскага боку. Першы этап аперацыі «Шчыт Еўфрата» завершаны — створана буферная зона з мэтай не дапусціць на гэтую тэрыторыю курдаў. Паведамлялася, што захоп тэрыторый прайшоў амаль без баёў, а баевікі ІДІЛ, якія раней кантралявалі іх, сышлі адтуль, відавочна, па дамоўленасці[19].
23 лютага 2017 года Узброеныя сілы Турцыі і атрады сірыйскай апазіцыі ў рамках аперацыі «Шчыт Еўфрата» ўсталявалі кантроль над горадам Эль-Баб, вызваленага ад баевікоў ІД[20].
Да 9 сакавіка 2017 года УС Турцыі вызваліла ад ІД усе прылеглыя да г. Эль-Баб населеныя пункты.
10 сакавіка артылерыя турэцкай арміі абстрэльвала ўмацаваныя раёны Сірыйскай дэмакратычнай арміі (SDF) паблізу населеных пунктаў Мараназ, Айн Дакна і Тэль Білуна, а таксама недалёка ад аэрадрома «Менаг» на поўдзень ад горада Аазаз у паўночнай частцы правінцыі Алепа[21].
29 сакавіка 2017 года Турцыя завяршыла аперацыю «Шчыт Еўфрата».
У чэрвені Турцыя зноў пачала праяўляць ваенную актыўнасць на поўначы Сірыі, увёўшы 23 чэрвеня свае ваенныя падраздзяленні ў правінцыю Алепа для барацьбы з курдскімі фарміраваннямі, якіх падтрымлівалі ЗША. Турэцкія вайскоўцы, бронетранспарцёры і цяжкая артылерыя накіраваны ў раён курдскага кантона Афрын, дзе працягваліся сутыкненні паміж пратурэцкімі і курдскімі апалчэнцамі[22].
Страты танкаў
Турэцкія вайскоўцы сцвярджалі, што ў 2016 годзе страцілі пяць танкаў «Леапард 2A4»: 1 ад СТКР TOW-2[23], 2 ад СТРК «Фагот»[24] і 2 былі захоплены[25]. Па інфармацыі ад ІДІЛаўцаў[26] і па даных журналістаў Die Welt побач з сірыйскім горадам Аль-Баб было падбіта 10 танкаў турэцкай арміі[27].