Аляксандр Катовіч
польск.: Aleksander Kotowicz
Корчак
каралеўскі сакратар[d]
біскуп віленскі з 9 красавіка 1685
Дыяцэзія	Віленскае біскупства
Папярэднік	Мікалай Стэфан Пац
Пераемнік	Канстанцін Казімір Бжастоўскі
біскуп смаленскі з 4 чэрвеня 1672
Дыяцэзія	Смаленская дыяцэзія
Папярэднік	Готард Ян Тызенгаўз
Пераемнік	Канстанцін Казімір Бжастоўскі
Адукацыя	Віленская езуіцкая акадэмія (1644) Падуанскі ўніверсітэт Віленская езуіцкая акадэмія
Дзейнасць	каталіцкі святар, каталіцкі біскуп
Нараджэнне	каля 1622 Адэльск, Гарадзенскі павет, Троцкае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая
Смерць	30 лістапада 1686(1686-11-30) Вільня, Віленскі павет, Віленскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая
Пахаванне	Кафедральны сабор Святога Станіслава
Дынастыя	Катовічы
Бацька	Ян Катовіч[d]

Аляксандр Катовіч (каля 1622 — 30 лістапада 1686^[1], Вільня) — рэлігійны і дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Са шляхецкага роду Катовічаў, сын Яна Катовіча, брат Яўстаха Катовіча. Лічыўся выдатным аратарам.

Нарадзіўся ў Адэльску і быў ахрышчаны ў мясцовым касцёле^[2].

У 1644 атрымаў у Віленскай езуіцкай акадэміі тытул магістра філасофіі, пасля вывучаў тэалогію і кананічнае права. Пасля прыняцця капланскіх пасвячэнняў у 1652 канонік смаленскі. Ад 1652 студэнт Падуанскага ўніверсітэта. У 1657 стаў віленскім канонікам, у 1661 — схаластыкам, выконваў функцыі афіцыяла (судовага вікарыя) ў біскупскай кансісторыі і аўдытара біскупскай курыі. Сакратар каралеўскі і рэгент вялікай канцылярыі ВКЛ у 1664—1672.

У 1658 пасол Рэчы Паспалітай да расійскага ваяводы Юрыя Далгарукава. У 1671 сакратар пасольства ў Маскоўскае княства Яна Гнінскага  (руск.) (бел.. Ува ўзнагароду быў намінаваны 27 лютага^[3] 1673 каралём на смаленскага біскупа. У 1679 стаў сябрам Скарбовага Трыбунала Літоўскага.

У 1684 атрымаў каралеўскую намінацыю на віленскую дыяцэзію, але капітула прызналу намінацыю толькі пасля таго, як Катовіч атрымаў папскую падтрымку. 29 верасня 1685 кананічна ўзначаліў дыяцэзію. Правёў сінод. У 1685 заснаваў Віленскі кляштар місіянераў.

• «Constitutiones et Decreta Synodi Dioecesis Vilnensis» (Вільня, 1681)
• «Listy pasterskie do kaznodziejów dyjecezyi wileńskiéj» (Вільня, 1685)

• Kotovičius Aleksandras // Lietuvių dvasinikai kūrėjai. Kūriniai. Gyvenimai / Sudarytojas Ričardas Jakutis, vyr. red. kun. Vaclovas Aliulis.. — Vilnius: Poli, 2000. — С. 638. — 728 с. — 2 000 экз. — ISBN 9986-511-10-0. (літ.)
• Tadeusz Wasilewski. Aleksander Kotowicz, w: Polski Słownik Biograficzny, 1968—1969 t. XIV s. 479.
• Пазднякоў В. Катовічы // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 75. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.