Авероэс
араб. ابن رُشد‎‎
Ібн Рушд на карціне XIV стагоддзя
Дата нараджэння	14 красавіка 1126[1]
Месца нараджэння	Кордава, Альмаравіды[d][1]
Дата смерці	10 снежня 1198[1] (72 гады)
Месца смерці	Маракеш, Альмахады[d][1]
Род дзейнасці	філосаф, урач, астраном, суддзя, настаўнік, пісьменнік
Навуковая сфера	Islamic philosophy[d], астраномія, aqidah[d], fiqh[d], медыцына, мовазнаўства, матэматыка, Ilm al-Kalam[d] і геаграфія
Цытаты ў Вікіцытатніку
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Абу-ль-Валід Мухамад ібн Ахмад ібн Рушд, латынізавана (з яўрэйскае) — Аверо́эс (араб. Ibn Rushd) (1126, Кордава — 10 снежня 1198, Маракеш) — арабскі філосаф і лекар, прадстаўнік арабскага арыстацелізму.

У гісторыі філасофіі А. застаецца як перакладчык і праніклівы каментатар твораў Арыстоцеля. Працы А. адыгралі важкую ролю ў азнаямленні Заходняй Еўропы з ідэямі Арыстоцеля. Большая частка працаў А. захавалася ў лацінскіх перакладах.

Іншыя творы: філасофскі трактат "Абвяржэнне абвяржэння" (Tahafut al-Tahafut), медыцынскі трактат Кітаб аль-каллійат (латынізавана"Colliget").

філасофскія погляды А. вызначаліся схільнасцю да рацыяналізму. Прапанаваны ім падзел на рэлігію рацыянальную (для абраных) і алегарычна-вобразную (для паспалітага люду) стаўся крыніцаю тэорыі дваістай ісціны. Адмаўляў бяссмерце душы. Грамадскія ідэалы А. грунтаваліся на платонавай "Дзяржаве".

• Heinrich Ritter, Geschichte der Philosophie, Bd. 1—12, Hamburg, 1829—1853.
• Fausto Lasinio, Studii sopra Averroe, I—V, Firenze, 1872—1874.
• Kogan, Barry S. (1985). Averroes and the Metaphysics of Causation. SUNY Press. ISBN 0-88706-063-3.
• Leaman, Olivier (1998). Averroes and his philosophy. Routledge. ISBN 0-7007-0675-5.
• Baffioni, Carmela (2004). Averroes and the Aristotelian Heritage. Guida Editori. ISBN 88-7188-862-6.