La Universidá de Viena (n'alemán Universität Wien y en llatín Alma Mater Rudolphina Vindobonensis ) ye una centenaria universidá pública austriaca. Foi fundada en 1365 por Rodolfo IV, siendo — dempués de la Universidá de Praga — la segunda más antigua de les que se fundaron nel Sacru Imperiu Romanu Xermánicu. Anguaño cunta con cerca de 91.000 estudiantes matriculaos, lo que la convierte na universidá más grande d'Austria y del área xermanoparlante y una de les más grandes d'Europa nel so conxuntu.
Anque dexó de ser una universidá con cobertoria de tol espectru del saber (desque la Facultá de Medicina dixebrar nel añu 2004 pa constituyise como una entidá independiente: la Universidá de Medicina de Viena), la so ufierta d'estudios sigue siendo bien amplia, con un total de 188 carreres. Na universidá trabayen 9.400 collaboradores, de los cualos 6.700 son investigadores, científicos y académicos.[1]
Oríxenes y fundación
La Universidá de Viena ye una de les universidaes europees creaes ex privilexo papal ya imperial, esto ye, con carta de fundación aprobada tantu pola máxima autoridá eclesiástica, nesti casu'l papa Urbanu V, como pol emperador, Carlos IV.[2]Cuando'l duque Rodolfo IV d'Austria empezó les sos xestiones col papa Urbanu V pa llograr el so laude pa una universidá en Viena, Carlos IV intervieno primeramente negándose. Carlos IV tarrecía que la nueva universidá asombrara la fama y el prestíu de la Universidá de Praga que fuera fundada en 1347. Sicasí, asocedería que tanto Viena, como les otres universidaes nueves fundaes nesta dómina (Cracovia, Heidelberg y Erfurt) en gran midida nutriéronse primeramente de profesores de la Universidá de Praga pa completar los sos planteles docentes.[2]
En busca d'una salida de compromisu, Urbanu V respondió a la pedtición de Rodolfo IV autorizando la fundación de la universidá, pero esixendo que s'escluyera la creación d'una facultá de teoloxía. D'esta miente, quedaría garantizáu'l lideralgu de la Universidá de Praga na rexón. Tres la muerte del fundador, nomóse como rector a Alberto de Saxonia, pero nun cuntó col sofitu de los hermanos de Rodolfo IV, Alberto III y Leopoldu III. Per un sitiu, yeren dambos bien nuevos entá pa interesase realmente nel asuntu, y por otru, entraron nuna vertixinosa llucha de poder tampoco favoreció'l desenvolvimientu de la Universidá nel primer periodu. Recién en 1376, yá apangaos los ánimos ente los duques y cuando la rectoría taba al cargu de Johann von Randegg el nuevu papa Urbanu VI autorizó finalmente la creación d'una facultá de teoloxía y con ella completóse la ufierta académica en Viena.[2]
Académicos destacaos
Ente los académicos ya investigadores actuales y pasaos qu'enseñaron na Universidá de Viena cunten dellos ganadores del Premiu Nobel: Robert Bárány, Julius Wagner-Jauregg, Hans Fischer, Karl Landsteiner, Erwin Schrödinger, Victor Franz Hess, Otto Loewi, Konrad Lorenz y Friedrich von Hayek. Tamién ente los pasaos pola universidá atópase Sigmund Freud médicu neurólogu y padre de la teoría Psicoanalítica y una de les mayores influencies nel sieglu XX.
Per otra parte, la Universidá de Viena ye reconocida como'l trubiecu de la Escuela Austriaca d'Economía. Los fundadores d'esta escuela qu'estudiaron nella inclúin a Carl Menger, Eugen von Böhm-Bawerk, Friedrich von Wieser, Joseph Schumpeter, Ludwig von Mises , Friedrich A. von Hayek y Christian Andreas Doppler.
Ente les muyeres rellacionaes cola Universidá destaquen: Gabriele Possanner von Ehrenthal, Christine Touaillon, Hedwig Kenner, Sylvia Bayr-Klimpfinger, Margret Dietrich, Carmen Coronini-Kronberg, Margarete Mecenseffy, Susanne Heine, Ingeborg Gerda Gabriel, Renée Schroeder y Gabriele Moser.
Ver tamién
Referencies
Enllaces esternos
.JPG)
