Rosh Hashaná El nome según la Torá ye Yom Terúah y según la tradición xudía denominar Rosh Hashaná (hebréu: ראש השנה, rosh hai-shanah, ‘cabeza del añu’)[1] ye l'añu nuevu xudíu, que ye conmemoráu pola mayoría de los xudíos uquier que s'atopen, el primeru y el segundu día de tishrei (séptimu mes del calendariu hebréu).[2][3][4][5] Orixe de Yom Terúah según la ToráYe la fecha de la Fiesta de les Trompetes (hebréu: זכרון תרועה Zikron Teru'ah, conmemoración con sonar de trompetes), establecida en Levítico 23:24.[6] Esta fiesta celebrar nel mes séptimu.[7] Orixe de Rosh HaShanahConforme a la Torá, el mes d'Abib o Nisán (per marzu-abril) ye'l primeru de los meses del añu,[8] en que'l so primer día'l caraísmo conmemora l'añu nuevu. Según el xudaísmu rabínicu, l'añu nuevu cai nel mes hebréu de Tishréi (per setiembre-ochobre), cuando se festexa'l Añu Nuevu Xudíu o Rosh Hashaná, que conmemora'l día en que Elohim creó'l mundu, o según el rabín Eleazar ben Shammua, el día de la creación del home; y ye a partir d'esti día cuando se cunten los años.[9] Hai de solliñar que los xudíos, a la torna del so exiliu en Babilonia, empezaron a denominar a los meses según el nome qu'ellos conocieron nel destierru. Asina, al cuartu mes empezaron a llamalo Tammuz, nome d'un dios de Babilonia. Los Babilonios celebraben l'añu nuevu casi nos mesmos díes que la fiesta de Yom Teruah.[10] CelebraciónLa celebración empieza al anochecer de la viéspora. El shofár tocar mientres la plegaria matutina. El soníu d'esti cuernu, casi siempres de carneru, llama a los xudíos a la meditación, al autoanálisis y a retomar el camín de xusticia (Teshuvá). Ye'l primeru de los díes del regresu ya introspeición, de balance de los actos y de les aiciones realizaes, de plegaria y sensibilidá especiales (Aseret Yemei Teshuva) que terminen col Yom Kippur (Día del Perdón).[11] En sonando'l cuernu, conforme a la tradición, enciéndense veles los dos nueches de celebración y hai comíes festives, amás evítase realizar actividaes como trabayar, conducir y usar electrodomésticos.[12] Tamién se conoz como'l Día del Toque del Shofár y como'l Día del Xuiciu porque esi día Dios xulga a los homes, abriendo tres llibros: unu, colos malos (quien queden inscritos y sellaos pa la muerte); otru, colos bonos (quien queden inscritos y sellaos pa la vida), y el terceru, pa quien van ser xulgaos en Yom Kippur.[11] Rosh Hashaná (Empiezu del añu), xunto con Yom Kippur (Día del perdón), formen na tradición xudía una unidá llamada Yamim Noraim (Díes tarrecibles), por ser el momentu en que Elohim xulga al mundu y decreta lo que va asoceder nel intre del nuevu añu. El 1º de tishrei nun ye solo'l primer día del añu, sinón tamién el so "Cabeza". Según la cabeza comanda al restu del cuerpu, de la mesma nesti día se predestinan tolos fechos que van asoceder mientres l'añu. Fecha
Tabla de celebraciones en TishreiMes séptimu: Tishrei.
Rosh Hashaná nel imaxinariu coleutivu
Tarxetes de salutaciónN'hebréu conocer como "tarxetes de bendición" (כרטיסי ברכה—kartisei-brajá).[13] La tradición d'unviar tarxetes de salutación y bonos badagüeyos probablemente se remonte a Europa y los Estaos Xuníos nes acabadures del sieglu XIX. Sicasí, difícil resulta determinar con certitud si tratar d'una usanza inspirada nuna llargamente espublizada costume cristiana o si esta postrera provién d'una tradición xudía.[14] Sía como fora, lo cierto ye que la coesistencia de comunidaes cristianes y xudíes na Europa decimonónica de xuru arreyó influencies recíproques. Ye precisamente nesa dómina que tuvo llugar la Emancipación de bona parte de les comunidaes xudíes europees,[15] dando ello llugar non solo a l'asimilación y la aculturación, sinón tamién a un enclín escontra la integración de los xudíos nes sociedaes europees y americanes.[16] Ver tamiénReferencies
Enllaces esternos
|
