El pop llatín[1] refierse xeneralmente a aquella música pop que tien soníos o influencia llatina, esto ye, de la música orixinaria de Llatinoamérica, pero tamién puede ser música pop de cualesquier parte del mundu de fala hispana y portuguesa. La música pop llatina suel tar cantada n'español, inglés y portugués. Amás, munchos artistes internacionales de Francia ya Italia de cutiu canten n'español pal públicu de fala hispana.
N'ocasiones confunde'l conceutu de pop llatín col de pop hispanoamericanu, pop llatinoamericanu y/o pop n'español, que anque tienen importantes zones de coincidencia presenten delles diferencies ente sigo. Dientro del pop llatín esiste ciertos alies honoríficos como pueden mentase los siguientes: La madre del Pop Llatín ye la cantante cubana[2][3][4][5]Gloria Estefan, El padre del Pop Llatín ye'l cantante mexicanu Luis Miguel , La diosa del Pop Llatín ye la colombiana[6][7][8][9]Shakira, el dios del pop Llatín ye'l cantante puertorriqueñu Chayanne , el rei del Pop llatín ye'l cantante puertorriqueñu[10][11][12][13]Ricky Martin la Reina del pop llatín ye la cantante mexicana Paulina Rubio[14][15][16][17] , el príncipe del Pop Llatín ye'l cantante puertorriqueñu Luis Fonsi, la princesa del pop llatín ye la cantante mexicana[18][19][20][21]Belinda y la reina del Electro Pop Llatín ye la cantante mexicana[22]Fey, títulos que se ganaron pola so trayeutoria, la so influencia na música popular y por ser fieles al xéneru pop llatín. Maite Perroni ye la reina de la fusión Llatina catalogada asina pol so amiestu de xéneros musicales en tolos sos cantares, dende los sos entamos na so carrera como solista en 2013 hasta na actualidá onde combina y complementa d'una forma eficiente'l cantar y el baille de cada ritmu llatín.
Historia
El pop llatín surde de la confluencia d'estilos tradicionales llatinos como'l boleru, la balada y otros cola música pop procedente de los países anglosaxones nos años 50 y 60 del sieglu XX. La principal corriente ye la cantada n'español, dacuando por artistes procedentes d'otros idiomes que canten p'audiencies hispanes. Tamién asocede'l fenómenu contrariu, artistes de llingua española qu'afaen los sos cantares a otres llingües como l'inglés o'l francés, ensin dexar de ser pop llatín.
Una de les práutiques habituales dientro del pop llatín consiste na adautación de ritmos llatinoamericanos o ibéricos col fin de convertise nun productu que pueda ser oyíu más allá del so públicu tradicional. Dende los años 1950, yá se faía esta práutica col fin d'enfusar nel mercáu norteamericanu. Unu de los exemplos más notables ye l'ésitu de Dámaso Pérez Prau nos Estaos Xuníos. Nos años 1990 intensificóse dando privilexos a los soníos más curiosos pal públicu panamericanu, pero nun hai un estilu que se quede detrás: banda, cumbia, flamencu, merengue, nortiza, salsa, samba, bachatavallenato, tangu, tex-mex, etc. Un casu notable ye Carlos Vives quien fixo de la música tradicional colombiana un productu pop, según el grupu Bacilos, yá separáu.
Por cuenta de que el pop llatín ye n'esencia popular entendiéronse como pertenecientes a esti xéneru artistes d'otros estilos musicales que cobraron moda mientres dalgún tiempu. Ye'l casu del rock en castellanu a finales de los 80s y nos 90s, en que bandes como Soda Stereo, Enanitos Verdes o Maná, por cuenta de la popularidá que gociaben, fueron consideraos como referentes tantu del xéneru pop como del rock. A partir del añu 2000 los enclinos avérense más al hip hop, pero la variante llatina, que ye'l reggaeton, ye la que ta cobrando'l mesmu interés que dalguna vegada facer el rock n'español, con artistes como Daddy Yankee o Don Omar, y por ello munchos artistes tomaron la esencia d'esti xeneru pa fundiles al xeneru pop llatín siendo pionera[24] la cantante mexicana Paulina Rubio quien nel añu 2004 nel so discu «Pau-llatina» realizo'l cantar Perros», que yera una combinación de música pop con reggaeton.