Gales[2] (en galésCymru) ye una nación del Reinu Xuníu que s'alluga al oeste de la islla de Gran Bretaña, onde llenda al oriente con Inglaterra y al occidente colos mares d'Irlanda y Célticu del Atlánticu. Tien una población total de tres millones de persones y ye un país billingüe, siendo les sos llingües oficiales el galés y el inglés.
Ye una de les naciones celtes y tien una identidá cultural de so que surdió tres la retirada de los romanos de Gran Bretaña. La derrota de Llewelyn por Dubardu I nel sieglu XIII finó la conquista anglonormanda de Gales y significó el comienzu de sieglos d'ocupación inglesa.
En 1216Llywelyn el Grande fundó'l Principáu de Gales. A entamos del sieglu XV, ye dicir, cien años dempués de la conquista inglesa, Owain Glyndwr restauró brevemente la independencia definiendo el calter modernu del país.
La capital y ciudá más grande ye Cárdif (en galés: Caerdydd; en inglés: Cardiff), con 320 000 habitantes.
Etimoloxía
El nome inglés de Gales, Wales, remanez del anglosaxónWalas o Wealas (el país de los welsh, 'forasteros'), probablemente de la raíz xermánica*walhaz, que quier dicir «estranxeru non xermánicu». El nome nativu, Cymru, foi adautáu baxo la forma Cambria nel llinguax inglés poéticu.
