PROFILPELAJAR.COM

El celeste, tamién llamáu azul celeste, cerúleo, azul cerúleo o azul ñácaru, ye un color azul-cian semiclaro, de saturación intensa. Dizse que correspuende a la coloración del cielu diurnu estenu en direición Norte.^[1] Na franxa cimera del recuadru de la derecha apúrrese una muestra d'esa coloración.

Anque'l color celeste tien un referente específicu, nel usu xeneral y popular la so tonalidá varia, entendiéndose por celeste» cuasi #cualquier azul más o menos claro, dacuando purpúreo, o aturquesado como'l cian.

Etimoloxía

La pallabra celeste deriva del llatín caelestis, ‘celestial', y este de caelum, ‘firmamentu, cielu, morada de los dioses, clima’, d'orixe inciertu, seique del protoindoeuropéu *kaid—slo—, d'un raigañu col significáu de ‘brillante’.^[2]^[3]

Sinonimia

Anque cerúleo suel ser sinónimu de celeste, nun tien esautamente les mesmes acepciones. Cerúleo ye tamién el nome d'un pigmentu azul utilizáu tradicionalmente en pintura artística, y por estensión el color d'esi pigmentu y el de la pintura con él ellaborada. Vease cerúleo.

L'azul Capri ye xeneralmente de esti color que s'aprecia enforma alredor de la isla, anque especificamente referiese al color del Covarón Azul qu'apaez nos díes bien soleyeros.

Particularidaes llingüístiques

Non tolos idiomes tienen un términu pa designar a los azules claros, y non toos consideren al celeste como parte del azul. N'español #tender a llamar «celeste» a un azul claro, y «azul» a un azul medio o escuru, pero:

En rusu considerase al celeste (голубой, golubóy) como color distintu del azul (синий, siníy). Esti casu representa una separación semántica total ente azul y celeste, una y bones nenguna de los dos denominaciones de color inclúi a la otra: golubóy toma a los azules claros, y siníy a los escuros.^[4]
N'italianu, los azules claros entren na denominación de azzurro, categoría distinta del azul escuro (blu). Sicasí, n'italianu esiste tamién l'axetivación cromática celeste, que denota un conxuntu de colores qu'en castellán se describiríen como celestes bien claros, de saturación débil.^[5]
N'idioma inglés, otra manera, el términu blue («azul») abarca a toles coloraciones azulaes, incluyendo al celeste, que descríbese como un tipu d'azul (sky blue, light blue, baby blue, etc.).

Simbolismu y usos

Heráldica

El celeste ye un esmalte pocu utilizáu na heráldica tradicional europea, variante del azur. Como campu d'heráldica n'ocasiones ye llamáu «campu de Cielu» (n'italianu, campu di Cielu ).

Unu de los exemplos prominentes y tradicionales del usu del esmalte celeste na heráldica europea puede trate nes armes del estáu federáu alemán de Baviera. El campu fusado celeste y plata que lo identifica apaez formando parte de munchos escudos de la rexón, y tamién na so bandera. Sicasí, anque nesti casu'l color represéntase siempres como celeste, se blasona como azur.

N'España'l celeste puede trate nes armes de dellos conceyos, onde se blasona como «azul celeste».

Na heráldica llatinoamericana posterior a la independencia asocede lo opuesto que na europea: el celeste ye relativamente frecuente n'escudos nacionales. Asina, atopamos esti esmalte nos escudos nacionales de Guatemala, Arxentina, Perú, Brasil, Ecuador, Nicaragua y Honduras, apaeciendo munchos más exemplos del so usu al baxar a los niveles rexonal, provincial, municipal, etc.

Referencies

↑ Gallego, Rosa; Sanz, Juan Carlos (2001).
↑ «Celeste», Online Etymology Dictionary, Douglas Harper, 2001–2012, consultáu'l 27 de mayu de 2012.
↑ «celestial», Online Etymology Dictionary, Douglas Harper, 2001–2012, consultáu'l 1 de xunu de 2012.
↑ Odom, Laura Catherine (2008). Color: Experience, Representationalism, and the Explanatory Gap. Ann Arbor: ProQuest LLC, páx. 147–149. Consultáu'l 1 de xunu de 2012.
↑ Fantetti, S.; Petracchi, C. (xineru de 2001). Il dizionario dei colori: nomi e valori in quadricromia (n'italiano). Zanichelli. ISBN 8808079953.