এই প্ৰবন্ধটো বৰ্তমান লিখি থকা হৈছে। আপুনিও এই কাৰ্যত অংশগ্ৰহণ কৰিব পাৰে। সহায় কৰিবৰ বাবে ইয়াত ক্লিক কৰক । বৰ্তমান কাম কৰি থকা লিখকৰ নাম জানিবলৈ ইচ্ছা কৰিলে এই লিংক চাওক অধিক জানিবৰ বাবে সোঁফালে থকা [দেখুৱাওক] লিংকটোত ক্লিক কৰক।
দুজন লিখকে একে সময়তে (বেলেগ বেলেগ স্থানৰ পৰা) কাম কৰি থাকে যদি কোনোজনে save কৰিবলৈ দিলে "সম্পাদনা দ্বন্দ্ব" বা "edit conflict" বুলি বাৰ্তা আহিব পাৰে, আৰু এনেক্ষেত্ৰত সচৰাচৰ আপুনি সম্পাদনা কৰাখিনি হেৰাই যাব পাৰে। এনে ধৰণৰ অসুবিধাৰ পৰা হাত সাৰিবৰ বাবে আপুনি পৃষ্ঠা সঁচাৰ আগে আগে আপুনি কৰা সম্পাদনাখিনি কীব'ৰ্ডৰ Ctrl + C ব্যৱহাৰ কৰি প্ৰতিলিপি কৰি ৰাখিব পাৰে বা অন্য কোনো editor যেনে notepad, Microsoft word, open office আদিত save কৰি থ'ব। সম্পাদনা দ্বন্দ্ব মানে কাজিয়া হৈছে বুলি ভুল বুজাবুজি নকৰি কিছুসময় অপেক্ষা কৰি আপোনাৰখিনি পাছত যোগ দিব পাৰিব। প্ৰয়োজন হ'লে প্ৰবন্ধৰ "ইতিহাস" টেবত চাই যাৰ লগত আপোনাৰ সম্পাদনা দ্বন্দ্ব হৈছে তেওঁৰ লগত আলোচনা কৰি দুয়োজনে মিলাপ্ৰীতিৰে সম্পাদনা কৰি প্ৰবন্ধটো লিখি উলিয়াব পাৰে। এনে সমস্যাৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পাবৰ বাবে দ্বিতীয় উপায় হৈছে {{সম্পাদনা দ্বন্দ্ব }} ৰ ব্যৱহাৰ। আপুনি লিখিবলৈ আৰম্ভ কৰা পৃষ্ঠাটোত যদি আন কোনোৱেই সমসাময়িকভাৱে সম্পাদনা কৰাটো নিবিচাৰে তেনেহ’লে এই সাঁচটো ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰে। আপোনাৰ সম্পাদনা শেষ হোৱাৰ পাছত এই সাঁচটো আঁতৰাই দিবলৈ নাপাহৰে যেন।
কোৰআনৰ পৰা দুটা পৃষ্ঠাত অধ্যায়ৰ শিৰোনাম আৰু ছুৰা আন-নূৰৰ প্ৰথম পাঁচটা আয়াত (বাওঁফালে)। এই কোৰআন আব্দুল ৰহমান বি. আবি বকৰ ব আব্দুল ৰহমান আল কাতিব আল মালিকী, যাক জাৰিন কালাম (সোণালী কলম) বুলি কোৱা হয়। "আল-কাতিব আল-মালিকী", "ৰয়েল স্ক্ৰিব" শব্দটোৱে বুজাইছে যে কেলিগ্ৰাফাৰজন চেলজুক শাসকৰ সম্পাদক বা লিখক আছিল। ইৰাণ , ১১৮৬ চন। চেষ্টাৰ বিটি লাইব্ৰেৰীআন-নূৰ [ 1] আৰবী : النور ’an-nūr ; অৰ্থ: পোহৰ বা উজ্জ্বল জ্যোতিষ্ক) হৈছে কোৰআনৰ ২৪ নং অধ্যায় যাৰ ৬৪টা আয়াত আছে।
১ এই অধ্যায়টো বেহেস্তৰ পৰা প্ৰকাশ কৰা হৈছে২-৩ ব্যভিচাৰ সম্পৰ্কীয় আইন৪-৫ গুণী নাৰীক বদনাম কৰাৰ শাস্তি৬-১০ স্বামীয়ে পত্নীৰ বিৰুদ্ধে ব্যভিচাৰ কৰাৰ অভিযোগৰ সৈতে জড়িত আইন১১-২০ আইশাৰ নিন্দাকাৰীসকলে তিৰস্কাৰ কৰিলে, আৰু তেওঁলোকৰ শাস্তি২১ মুমিনসকলে কু-কৰ্মৰ পৰা সতৰ্ক কৰি দিছিল২২ ধনীসকলে দুখীয়াক ক্ষমা কৰিবলৈ, আৰু তেওঁলোকৰ ওপৰত দান দিবলৈ২৩-২৫ গুণী নাৰীৰ মিছা অভিযুক্ত চিৰদিনৰ বাবে অভিশপ্ত২৬ ইজনে সিজনৰ সমাজৰ ওচৰত নিন্দা কৰা দুষ্ট পুৰুষ-মহিলা২৭-২৯ ইজনে সিজনৰ ঘৰলৈ যোৱাৰ সময়ত পালন কৰিবলগীয়া আচাৰ-ব্যৱহাৰ৩০-৩১ ধৰ্মপৰায়ণ পুৰুষ-মহিলাসকলে বিনয়ী আচৰণ কৰিবলৈ উপদেশ দিছিল৩২ সম্ভৱ হ’লে বিবাহযোগ্য নাৰীক বিয়া কৰাব৩২ সৎ হ’লে বিয়া হ’বলগীয়া পুৰুষ-দাসী আৰু দাস-দাসী৩৩ অবিবাহিত মুছলমানসকলে সংযমৰ বাবে উপদেশ দিলে৩৩ দাসসকলক তেওঁলোকৰ স্বাধীনতা ক্ৰয় কৰিবলৈ উৎসাহিত কৰিবলৈ মালিকসকল৩৪ কোৰআন ধৰ্মপৰায়ণসকলৰ বাবে এক উপদেশ৩৫ আল্লাহৰ পোহৰৰ সাদৃশ্য ৩৬-৩৮ প্ৰকৃত বিশ্বাসীসকলৰ আচৰণ বৰ্ণনা কৰা হৈছে৩৯ অবিশ্বাসক মৰুভূমিৰ মিৰাজ বা ধুমুহাময় সাগৰৰ আন্ধাৰৰ সৈতে তুলনা কৰা হৈছিল৪০-৪১ আল্লাহৰ সকলো জীৱৰ দ্বাৰা প্ৰশংসা কৰা৪২-৪৫ প্ৰকৃতিৰ সকলো পৰিঘটনাতে আল্লাহই প্ৰকাশ কৰিলে৪৬-৫৬ অবিশ্বাসীসকলে তিৰস্কাৰ কৰিছিল আৰু সতৰ্ক কৰি দিছিল৫৭-৫৮ ব্যক্তিগত আৰু পৰিয়ালৰ গোপনীয়তাৰ সৈতে জড়িত নিয়ম৫৯-৬০ বৃদ্ধ মহিলা, অন্ধ, লংপেণ্ট, আৰু ৰোগীৰ ক্ষেত্ৰত ব্যতিক্ৰম৬১ মুছলমানসকলে ইজনে সিজনক প্ৰণাম জনাবলৈ আদেশ দিছিল৬২-৬৩ প্ৰকৃত বিশ্বাসীসকলে আল্লাহৰ পাঁচনিৰ প্ৰতি অন্তৰ্নিহিত আজ্ঞা পালন কৰিবলৈ উপদেশ দিছিল৬৪ সৰ্বজ্ঞানী আল্লাহই সকলো মানুহৰ বিচাৰ কৰিব [ 2] পণ্ডিতসকলৰ সাধাৰণ একমত হ’ল যে এই ছুৰাটো ৫ হিজৰীত খাদৰ যুদ্ধৰ কিছু সময়ৰ আগতে বা পিছত অৱতীৰ্ণ হৈছিল।[উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন
ছূৰাখনৰ আৰম্ভণিতে দুৰ্নীতিগ্ৰস্ত যৌন কাৰ্য্যৰ ওপৰত বা ইয়াৰ সৈতে জড়িত বিভিন্ন ব্যাখ্যা আৰু আদেশ, পাৰিবাৰিক আইন, আৰু সাক্ষ্য দিয়াৰ নিৰ্দিষ্টতা আছে। এই ৰায়সমূহৰ ভিতৰত আটাইতকৈ আগশাৰীৰ কথাটো হ’ল ব্যভিচাৰৰ বাবে আল্লাহই দিয়া শাস্তি। এই খণ্ডটোৰ অন্তত এই ঘোষণা কৰা হৈছে যে ভাল পুৰুষ আৰু নাৰীক একেলগেযোৰ কৰা উচিত, লগতে দুৰ্নীতিগ্ৰস্ত পুৰুষ আৰু দুৰ্নীতিগ্ৰস্ত নাৰী।[ 3] হিজাব পিন্ধাৰ বাবে পৰম্পৰাগতভাৱে যুক্তি দিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা ৰেখা। এই নিষেধাজ্ঞাসমূহ নাৰীৰ বাবে নিক্ষেপ কৰাৰ পিছত গ্ৰন্থখনে পুৰুষৰ ফালে ঘূৰি কয় যে তেওঁলোকে দাসীক দেহ ব্যৱসায়ত অত্যাচাৰ নকৰিবলৈ, আৰু দৰিদ্ৰতাৰ মাজতো স্বামীৰ প্ৰয়োজন হোৱা মহিলাসকলক বিয়া কৰাবলৈ কয়।
স্বামীৰ পৰা পত্নীলৈ বা সমাজৰ সদস্যৰ পৰা সতী নাৰীলৈ ব্যভিচাৰ, ব্যভিচাৰ আৰু মিছা অভিযোগৰ সৈতে জড়িত বেছিভাগ নিয়ম, ২৪ নং অধ্যায়ত পোৱা যায়, যিটো অবৈধ যৌন সম্পৰ্কৰ শাস্তি সম্পৰ্কে অতি নিৰ্দিষ্ট নিয়ম দি আৰম্ভ কৰা হয় (zināʾ ):
ব্যভিচাৰী আৰু ব্যভিচাৰীক এশটা কোবাই কোবাই কোবাওক। যদি তোমালোকে ঈশ্বৰ আৰু শেষ দিন ত সঁচা অৰ্থত বিশ্বাস কৰিছা, তেন্তে সিহঁতৰ প্ৰতি কোনো দয়াই তোমালোকক ঈশ্বৰৰ অবাধ্য নকৰিবা; আৰু তেওঁলোকৰ শাস্তিৰ সাক্ষী হওক এক সংখ্যক বিশ্বাসীয়ে।
কোৰআন ২৪:২ [অবিবাহিত] মহিলা বা [অবিবাহিত] পুৰুষে যৌন সম্পৰ্কৰ দোষী সাব্যস্ত কৰা হয় - তেওঁলোকৰ প্ৰত্যেককে এশটা কোবাই কোবাই কোবাই দিয়ক, আৰু আল্লাহৰ ধৰ্মত তেওঁলোকৰ বাবে কৰুণা নকৰিব, যদি আপুনি আল্লাহত বিশ্বাস কৰে আৰু শেষ দিন। আৰু মুমিনসকলৰ এটা দলে তেওঁলোকৰ শাস্তিৰ সাক্ষী হওক।[ 6]
কোৰআন ২৪:২ জনিয়াহ আৰু জানিসকলে, তেওঁলোকৰ প্ৰত্যেককে এশটা কোবাব। তেওঁলোকৰ ক্ষেত্ৰত, আল্লাহে নিৰ্ধাৰিত শাস্তিত, যদি আপুনি আল্লাহ আৰু শেষ দিনত বিশ্বাস কৰে তেন্তে তোমালোকক দয়া নকৰিবা। আৰু মুমিনসকলৰ এটা দলে তেওঁলোকৰ শাস্তিৰ সাক্ষী হওক।[ 1]
তাফছিৰ ইবনে কাথিৰ তেওঁলোকৰ শাস্তিৰ সাক্ষী হোৱাৰ সম্পৰ্কত কৈছে: "অবৈধ যৌন সম্পৰ্কৰ দোষী লোকসকলৰ বাবে এইটো অধিক অপমানজনক, যদিহে তেওঁলোকক জনসাধাৰণৰ সন্মুখত কোবাব লাগে। ইয়াৰ কাৰণ হ'ল "ই প্ৰতিৰোধক হিচাপে অধিক ফলপ্ৰসূ আৰু ই কেলেংকাৰী আৰু তিৰস্কাৰৰ ভাৱ প্ৰকাশ কৰে”।[ 1]
কোৰআন ২৪:৪ আৰু যি সকলে সতী নাৰীক অভিযুক্ত কৰে, আৰু চাৰিজন সাক্ষী নিদিয়ে, তেওঁলোকে তেওঁলোকক আশীটা কোবাই কোবাই কোবাই, আৰু তেওঁলোকৰ সাক্ষ্য চিৰকালৰ বাবে অস্বীকাৰ কৰে। তেওঁলোক সঁচাকৈয়ে বিদ্ৰোহী। তাৰ পাছত অনুতাপ কৰি ধাৰ্ম্মিক কৰ্ম কৰা সকলৰ বাহিৰে; (এনেসকলৰ বাবে) নিশ্চয় আল্লাহ ক্ষমাশীল, পৰম দয়ালু.[ 1]
তাফছিৰ ইবনে কাথিৰ ত সতী পুৰুষ বা মহিলাৰ ওপৰত মিছা অভিযোগ উত্থাপন কৰাৰ বাবে নিৰ্ধাৰিত শাস্তি হ’ল তেওঁলোকক আশীটা কোব আৰু তেওঁলোকৰ সাক্ষ্য চিৰদিনৰ বাবে অস্বীকাৰ কৰা।[ 1]
"আৰু যি সকলে সতী নাৰীক অভিযুক্ত কৰে, তেওঁলোকে তেতিয়া চাৰিজন সাক্ষী আনি কোবাই কোবাই, আশীটা কোবাই (দি) নকৰে, আৰু তেওঁলোকৰ পৰা কেতিয়াও কোনো প্ৰমাণ স্বীকাৰ নকৰে; আৰু এইবোৰেই অপৰাধী। ইয়াৰ পিছত যিসকলে অনুতাপ কৰি কাৰ্য্য কৰে, তেওঁলোকৰ বাহিৰে।" ঠিক, কিয়নো নিশ্চয় আল্লাহ ক্ষমাশীল, দয়ালু।"
"আল্লাহ আকাশ আৰু পৃথিৱীৰ পোহৰ।" হাগিয়া ছফিয়া ৰ গম্বুজৰ অধীনত সুলিচিত্ৰ, ইস্তানবুল আল্লাহৰ পৰা স্পষ্ট চিন হিচাপে কোৰআনৰ মৰ্যাদাৰ বিষয়ে দ্বিতীয়বাৰৰ বাবে কোৱাৰ পিছত বিখ্যাত পোহৰৰ আয়াত আবিৰ্ভাৱ হয়। ইয়াক প্ৰায়ে "পোহৰৰ আয়াত ", বা "পোহৰৰ দৃষ্টান্ত" বুলি কোৱা হয়, যিটো শাৰীৰ এটা ৰহস্যময় গোট যিটো বহু পণ্ডিত আৰু প্ৰতিফলনৰ বিষয় হৈ আহিছে।[ 8]
"আল্লাহ আকাশ আৰু পৃথিৱীৰ পোহৰ: তেওঁৰ পোহৰৰ সাদৃশ্য দেৱালৰ এটা ঠাইৰ দৰে, য'ত এটা প্ৰদীপ স্থাপন কৰা হয়, আৰু প্ৰদীপটো কাঁচৰ আৱৰণত আবদ্ধ কৰা হয়; কাঁচটো এটা জিলিকি থকা তৰাৰ দৰে দেখা যায়। ই।" ধন্য গছৰ তেলেৰে জ্বলি উঠে, পূব বা পশ্চিমৰ নহয় জলপান; z ইয়াৰ তেলে পোহৰ দিবৰ বাহিৰে ইয়াৰ অলপ অভাৱ হয়, যদিও কোনো জুই তাক স্পৰ্শ কৰা নাছিল তেওঁ যি বিচাৰে তেওঁৰ পোহৰলৈ নিৰ্দেশ দিব। আল্লাহই মানুহক দৃষ্টান্ত দিয়ে, কিয়নো আল্লাহই সকলো কথা জানে।" [ 9]
[কোৰআন 24:36 ]
ইয়াত কোৰআনে চমুকৈ অলপ বেছি আক্ষৰিক বাক্যৰ ৰূপলৈ ঘূৰি আহিছে কাৰণ ই মুমিনসকলক আশ্বস্ত কৰে যে তেওঁলোকৰ স্মৰণৰ পুৰস্কাৰ পোৱা যাব, কিয়নো পাপীসকলৰ পাহৰি যোৱাৰ শাস্তি হ’ব। পোহৰৰ আয়াতটোৰ লগত খাপ খুৱাই অবিশ্বাসীসকলকো উপমাৰে ব্যাখ্যা কৰা হৈছে, ওপৰৰ গভীৰভাৱে প্ৰতীকী সুৰটোলৈ ঘূৰি আহি:
"আৰু অবিশ্বাসী সকলৰ কথা ক'বলৈ গ'লে, তেওঁলোকৰ কৰ্মবোৰ বিশাল সমভূমিত চিত্ৰৰ দৰে;
য’ত পিয়াহত ভোগা মানুহে পানী আছে বুলি ভাবে;
যেতিয়ালৈকে তেওঁ ইয়াৰ ওচৰলৈ নাহে, তেতিয়ালৈকে তেওঁ ইয়াক একোৱেই নহয় বুলি নাপায়;
তাতেই তেওঁ আল্লাহক বিচাৰি পায় আৰু তেওঁ তেওঁক নিজৰ হিচাপ সম্পূৰ্ণকৈ পৰিশোধ কৰে;
আৰু আল্লাহ হিচাপ কৰাত দ্ৰুত;
বা সেইবোৰ অস্পষ্ট সাগৰৰ ওপৰত ছাঁৰ দৰে,
এটা ঢৌৰে আবৃত যাৰ ওপৰত এটা ঢৌ আছে যাৰ ওপৰত ডাৱৰ আছে;
ছাঁবোৰে এটাৰ ওপৰত স্তূপ কৰি ৰাখিছিল;
যেতিয়া তেওঁ হাত আগবঢ়ায়, তেতিয়া তেওঁ প্ৰায় দেখা নাপায়।
আৰু যিজনক আল্লাহই কোনো পোহৰ নিদিয়ে, তেওঁৰ কোনো পোহৰ নাই।" (৩৯–৪০ শাৰী)
কোৰআনত ব্যাখ্যা কৰা হৈছে যে পৃথিৱীখন নিজেই আল্লাহৰ বাস্তৱতা আৰু শক্তিৰ প্ৰমাণ। তেওঁ মেঘ, বতাহ, শিলাবৃষ্টি আৰু পৰ্বত নিয়ন্ত্ৰণ কৰে। এই ছুৰাত এইটোও ব্যাখ্যা কৰা হৈছে যে আল্লাহই পানীৰ পৰা সকলো প্ৰাণী সৃষ্টি কৰিছিল, য’ত চাৰি ভৰি থকা জীৱ-জন্তু, দুভৰি থকা জীৱ-জন্তু, ভৰিবিহীন জীৱ-জন্তু আদিও আছে।
[কোৰআন 24:45 ]
কোৰআনে নিশ্চিত কৰিছে যে আল্লাহই তেওঁৰ বাস্তৱতাক স্পষ্ট কৰিবলৈ চিন (আয়াত ) পঠিয়াইছে, আৰু বাস্তৱতাক বুজাটো এটা "সৰল পথ" হিচাপে, যে যদি কোনোবাই সঁচাকৈয়ে অনুসৰণ কৰি আছে, তেন্তে তেওঁক কেতিয়াও বিপথে পৰিচালিত কৰিব নোৱাৰি . আল্লাহই তেওঁৰ বাক্য পালন কৰে, আৰু যিসকলে বিশ্বাস কৰে আৰু তেওঁলোকৰ ধৰ্ম পালন কৰে তেওঁলোকক পুৰস্কৃত কৰি থাকিব, যিদৰে তেওঁ পূৰ্বতে আনকো একে কাম কৰাৰ বাবে পুৰস্কৃত কৰিছে।
কিতাপখনে বিশ্বাসীক আহ্বান জনাইছে যে তেওঁ চিন্তা নকৰিব, আৰু কেৱল তেওঁলোকৰ জন্ম বা সামাজিক মৰ্যাদাৰ চৰ্তৰ বাবে মানুহক পাপৰ অভিযোগ নকৰিব। উদাহৰণস্বৰূপে, বহুতো জনজাতীয় সংস্কৃতিত এজন অন্ধ ব্যক্তি বা তেওঁলোকৰ পিতৃ-মাতৃক দুষ্ট বুলি বিশ্বাস কৰা হৈছিল, সেয়েহে দেৱতা বা আত্মাই তেওঁলোকক অন্ধ কৰি পেলাইছে। কোৰআনে এই ধৰণে চিন্তা নকৰিবলৈ আহ্বান জনাইছে, আৰু ইয়াৰ পৰিৱৰ্তে মনত ৰাখিব যে সকলো বস্তু আল্লাহৰ পৰা পোৱা চিন, আৰু এইদৰে সকলো মুমিন আনৰ প্ৰতি ভাল স্বভাৱৰ হ’ব লাগে, আৰু তেওঁলোকৰ পৰা আল্লাহৰ পৰা আশীৰ্বাদ কামনা কৰিব লাগে। যদি সেইটো কৰা হয়, তেন্তে চিনবোৰ স্পষ্ট হৈ পৰে আৰু "হয়কৈ আপুনি বুজি পাব।"
যেনেকৈ বিশ্বাসীয়ে আনক ভালদৰে সম্ভাষণ জনাব লাগিব, তেনেদৰে তেওঁলোকেও যাত্ৰা কৰাৰ আগতে তেওঁলোকৰ পৰা ছুটী বিচাৰিব লাগিব। কিন্তু ছূৰাটোৰ শেষত, আল্লাহই জানে যে মানুহে কৰা দৰে লুকাই থকা কাৰণবোৰ কৰে, "আল্লাহই জানে তোমালোকৰ মাজৰ যিসকল গোপনে পিছলি যায়", কাৰণ যেতিয়া সকলোৱে তেওঁৰ ওচৰলৈ ঘূৰি আহিব, তেতিয়া তেওঁলোকে তেওঁৰ ওচৰত নিজৰ বিৰুদ্ধে সাক্ষ্য দিব।
সাঁচ:Sura
সাধাৰণ ৰাষ্ট্ৰীয় পুথিভঁৰাল অন্যান্য
.jpg)
.jpg)
