امون (او ”آمين“; مصرى قديم: Yamānu; يونانى: ἌμμωνAmmon و ἍμμωνHammon) هو اله مصرى قديم و بقا فى وقت من الاوقات واحد من اهم الالهه فى مصر القديمه و لكنه مع مرور الزمان اتنسا و انتهت عبادته .
هو واحد من ثالوث طيبه من الآلهه المصريه الاكتر شعبيه فى منطقه طيبه, فى مصر ، كانت المجموعه بتتكون من امون و مراته موت و ابنهم خونسو.
الاسم
معنى كلمة امون فى اللغه المصريه القديمه هو المستخبّى .
الكتابه المصريه القديمه كانت بتسجل الحروف الساكنه بس وما كانت ش بتسجل الحروف المتحركه (زى العربى دلوقتى) و علشان كدا مش ممكن نعرف بالظبط ازاى كان اسمه (أ- م- ن) بيتنطق، ممكن امون او امين و حتا ممكن يمانو. فيه علما بيعتقدو ان لفظ ”امين“ اللى بيتقال فى صلوات اديان جاى من اسم امون.
الصفات
امون كان بيتوصف فى فترات مختلفه بصفات كتيره زى الخالق ، الملك ، اله الخصوبه و اله الشمس (امون-رع).
التاثير
آمن و يآمن و ايمان و مؤمن مشتقه من كلمه امون او امين .
امين اللى بتتقال فى اخر الصلوات و فى الدعا مشتقه من اسم الاله المصرى القديم امون او امين. آمين يارب معناها استجب يا رب
الامونيا كلمة مشتقة من امون و دا علشان الرومان سمو الترسيبات الملحيه اللى جمعوها من معبد فى ليبيا ( ملح امون) و هو معروف علميا باسم امونيوم كلورايد.