الطلاق فى الاسلام هوا انفصال واحد من الزوجين عن التانى, و عرفه علما الفقه بانه: "حل عقد النكاح بلفظ صريح, او كنايه مع النيه, و الفاظ الطلاق الصريح هيا: (الطلاق, و الفراق, و السراح). و الكنايه هيا "كل لفظ احتمل الطلاق و غيره" زى : الحقى باهلك, او ماليش فيكى,, فلو نوى بيه الطلاق وقع, و طريقته ان الراجل السليم العقل ينطق كلمة الطلاق او (يمين الطلاق) دام مراته فى حضورها او فى غيابها او ينطقها قدام القاضى فى غيابها حسب شريعة الاسلام و اغلب مذاهبه.
