İbn Maḍā (Arapça ابن مضاء) veya Ebü’l-Abbâs (1120, Kurtuba - 1196) Dil âlimi, Zâhirî fakihi ve matematikçidir.[1]
Eğitimi
Hadis, fıkıh, kıraat, dil ve edebiyat derslerini Ebû Bekir İbn Semhûn, İbnü’l-Münâsif, Abdülmelik b. Meserre, İbn Ebü’l-Hısâl, Ebû Bekir İbn Müdeyd, Ebû Bekir İbnü’l-Arabî, Ruşâtî, Ebü’l-Abbas İbnü’l-Hasîb ve İbn Beşküvâl’den aldı. İşbîliye’ye (Sevilla) taşınan İbn-i Madi, burada kıraat ilmini Şüreyh b. Muhammed er-Ruaynî’den ve dil ve edebiyatı ise Ebü’l-Kāsım İbnü’r-Remmâk’tan okudu. Kendisi gibi Kurtuba’dan İşbîliye’ye giden Ebû Bekir İbnü’l-Arabî’nin dersine katıldı.[1]
Eserleri
- Kitâbü’r-Red ʿale’n-nüḥât (Mısır Kahire 1947 yılında Ahmed Şevkī Abdüsselâm Dayf tarafından neşredilmiştir)[2]
- El-Müşriḳ fî ıṣlâḥi’l-manṭıḳ
- Tenzîhü’l-Ḳurʾân ʿammâ lâ yelîḳu bi’l-beyân
- El-Bernâmec
Kaynakça
- ^ a b "İBN MADÂ". TDV İslâm Ansiklopedisi. 2 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2022.
- ^ "ŞEVKĪ DAYF". TDV İslâm Ansiklopedisi. 22 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2022.