Yunanistan'ın illeri, Fransız Napolyon idari sisteminden esinlenerek kuruldular ve ülkenin bağımsızlığından sonra 1833-1836 döneminde ve sonra 1845'ten 2011 yılında Kallikratis Planı'na kadar var oldular. 13 bölgede veya 1987'den öncesinde 10 coğrafi bölgede gruplanmakta ve sırasıyla ilçelere ve daha da altında bir dizi topluluk ve belediyelere ayrılmaktaydı. 1994'ten itibaren bazı iller daha büyük süper illere (υπερνομαρχία ipernomarhia) bağlıydı.
İller, vali (νομάρχης nomarhis) tarafından yönetilen ve bir konsey başkanının (πρόεδρος) başkanlık ettiği, 21 ila 37 üyeden oluşan bir il konseyi (νομαρχιακό συμβούλιο nomarhiako simvula) tarafından yönetilmekteydi. Valiler, daha önce hükûmet tarafından atanırken il düzeyindeki ilk seçimlerin yapıldığı 1994 yılında kendi kendini yöneten birimler haline geldi. İl meclis üyeleri, her dört yılda bir seçilmekteydi.
Devlet nihai olarak iller de dahil olmak üzere yerel yönetimlerin eylemlerini denetlemekte, ancak Yunanistan Anayasası ve İl Özyönetim Kanunu, topluluklara ve belediyelere, belirlenmiş bölgelerin idaresi üzerinde yasal kontrol sağlamaya devam etmektedir.
Yunanistan'ın illeri 1 Ocak 2011'de uygulanmaya koyulan Kallikratis Planı kapsamında lağvedilerek yerlerine bölgesel birimler kuruldu.[1]
Liste
2010 yılı itibarı ile Yunanistan'da 54 il bulunmaktaydı.
1 1994-2010 yılları arasında Atina-Pire süper ilinin parçasıydı. 2 1994-2010 yılları arasında Drama-Kavala-İskeçe süper ilinin parçasıydı. 3 1994-2010 yılları arasında Evros-Rodop süper ilinin parçasıydı.