Tunus Konsolosluk Bölgesi

Fransız Fondouk'un Avlusu

Tunus Konsolosluk Bölgesi, Tunus'un Osmanlı Hükümdarlığı döneminde konsolosluk ve diplomatik faaliyet alanı olarak tanımlanmaktadır.[1]

Tarih

Hafsid döneminde Avrupalı ulusların Tunus'un Medine Surları içinde konsolosluk kurmaları yasaklanmıştır.[2] 16.yüzyılda bölgenin Osmanlı egemenliğine geçmesiyle birlikte konsoloslara [3] funduklara veya konsolosluk evlerine yerleşme hakkı tanınmıştır.

Konsolosluk Bölgesi [4] daha sonra Medine'nin Frank Mahallesi'nde surlar içinde ilk konsolosluk binasının inşa edilmesiyle birlikte ortaya çıkmıştır. Bu yapı 1660 yılında inşa edilen Fransız Funduk olarak adlandırılır.[5]

Konum

Ancienne Douane Sokağı

Başlangıçta Place de la Bourse etrafında, şimdi ise Bab El Bhar'ın karşısındaki Place de la Victoire bölgesi etrafında şekillenen kentin değişken sınırları kuzeyde Rue Sidi Kadous sokağına, güneyde Place de Castille bölgesine ve batıda Rue de la Verrerie sokağına kadar uzanıyordu.

İsveç (1875 yılında Hôtel Eymon olmuştur) ve Portekiz konsolosluk binaları ve eski Fondouk des Anglais (İngiliz Funduğu) de aynı meydana bakmaktadır.

Fondouk des Français'nin (Fransız Funduğu) yanı sıra, rue de l'Ancienne Douane sokağı boyunca yer alan Toskana Büyük Dükalığı, Kutsal Roma İmparatorluğu, Cenova, Venedik, Almanya [6] ve Amerika Birleşik Devletleri eski konsolosluk binalarını günümüzde de görebilirsiniz.

Hollanda'nın eski konsolosluk binaları (eski adıyla Nunez-Cardoso Funduğu) ve İki Sicilya Krallığı ile Sardunya'nın konsolosluk binaları hala Rue Zarkoun caddesinde bulunmaktadır.

İspanyol Konsolosluğu ve İspanyol Kraliyet Hastanesi, günümüzde belediye bölgesi olan Danimarka Konsolosluğu'nun önündeki Sainte-Croix Kilisesi ve papaz evinin bulunduğu binaların yerlerinde bulunmaktadır.

Öz İşlev

Funduk, etrafında tüccarlar için yaşam alanları, ekmek fırınları, depolar, dükkanlar ve bir şansölyelik makamı bulunan merkezi bir avludan oluşuyordu. Funduk'ta yaşayan konsolos kira, depo ve kançılarya ücretlerinden elde edilen gelirleri toplardı.[7]

Kaynakça

  1. ^ "Médecin du prince et primus inter pares. Médecins et agents d'influence à la Cour du Bardo dans la Tunis husseinite (1757–1881)", Cahiers de la Méditerranée, Nice, Centre de la Méditerranée Moderne et Contemporaine. Numéro du mois de Juin 2022.) Médecin du prince et primo enter pares. Médecins et agents d'influe...
  2. ^ Adnen el Ghali (2022). "Tunis, ville double : le quartier consulaire médiéval comme prémices de la ville européenne". International Journal of African and Asiatic Studies. 26: 335-363. doi:10.13135/1825-263X/6889. 
  3. ^ Adnen El Ghali, "Médecin du prince et primus inter pares. Médecins et agents d'influence à la Cour du Bardo dans la Tunis husseinite (1757–1881)", Cahiers de la Méditerranée, Nice, Centre de la Méditerranée Moderne et Contemporaine. Numéro du mois de Juin 2022.) Médecin du prince et primo enter pares. Médecins et agents d'influe...
  4. ^ Adnen El Ghali, « Le quartier franc », La Médina de Tunis : civilisation arabe et méditerranéenne, Abdelaziz Daoulatli (dir.), Simpact, 2019.
  5. ^ REVAULT Jacques, Le fondouk des Français et les consuls de France à Tunis (1660–1860), Paris, éditions Recherche sur les civilisations, « mémoire » n° 43, 1984
  6. ^ GEHRING Gilbert, « Les relations entre la Tunisie et l'Allemagne avant le protectorat français », Les Cahiers de Tunisie, tome XVIII, 1970, 3e et 4e trimestres
  7. ^ Wolfgang Kaiser (dir.), La loge et le fondouk. Les dimensions spatiales des pratiques marchandes en Méditerranée, Moyen Âge - époque moderne, Paris, Karthala, Maison méditerranéenne des sciences de l'homme, 2014