1957 - 1961 yılları arasında La Nación'da film eleştirisi yazıları kaleme aldı ve daha sonra 1962 - 1969 arasında Primera Plana'nın kurucu editörlüğünü üstlendi.[2]
Martínez 1966 yılında Telenoche adlı bir haber programında.
1969 - 1970 arasında Paris'te gazete muhabirliği yaptı. 1969'da Arjantin Devlet Başkanı Juan Perón'la Madrid'de bir röportaj gerçekleştirdi. Bu görüşmeler La Novela de Perón (1985) ve Santa Evita (1995) gibi romanlarına temel oldu. Sonraki eserlerinde de olduğu gibi bu iki romanında tarihsel kurgu hâkimdi.[3]
1970 yılında Panorama'nın idaresini üstlendi ve burada Primera Plana'daki birçok eski yazarla beraber çalıştı. Jacobo Timerman'ın sahibi olduğu La Opinion adlı yayının kuruluşunda da görev aldı. Eloy Martínez'in, Gabriel García Márquez'in Yüzyıllık Yalnızlık adlı eseri de dahil olmak üzere, Latin Amerika edebiyatının dünyaca tanınırlığına büyük bir katkı sağladığı kabul edilir.[4]
Martínez'in idaresinde Buenos Aires'ta çıkan Panorama, 15 Ağustos 1972'de Rawson'da çıkan hapishane ayaklanmasına ilişkin en doğru anlatıları sayfalarına taşıdı. Yedi gün sonra hükûmetin emriyle görevden alınınca Trelew'e gitti, burada Trelew katliamınıThe Passion According to Trelew adlı eserinde aktardı. Bu kitabı dönemin diktatör Arjantin rejimi tarafından yasaklandı.
Martínez 1972 - 1975 arasında La Nación'un kültür servisini idare etti. Askerî rejim çalıştığı gazeteleri de kapatmıştı ve Martínez 1975 - 1983 yılları arasında Venezuela'nın başkenti Caracas'ta sürgünde yaşadı. Caracas'ta da gazeteciliğe devam ederek El Diario de Caracas adlı gazetenin kuruculuğunu üstlendi. 1979 yılında sol entelektüel Susana Rotker'la tanıştı ve Sol Ana (d. 1986) adlı bir kızları oldu.
