Bu agronomi alanı, bitkilerin çeşitli koşullar altında en iyi şekilde yetiştirilmesini içerir. Bitki ıslahı, mahsul verimi, mısır, soya fasulyesi ve buğday da dahil olmak üzere çok sayıda bitkinin besin değeri geliştirildi. Aynı zamanda yeni bitki türlerinin geliştirilmesine de yol açtı. Örneğin, tritikale adı verilen hibrit bir tane, melez ve buğday ile melezleştirilerek üretildi. Tritikale, çavdar veya buğdaydan daha fazla kullanılabilir protein içeriyor. Tarımsal araştırma, meyve ve sebze üretim araştırmalarında da yardımcı olmuştur.
Biyoteknoloji
Agronomistler, istenen özelliklerin gelişimini hızlandırmak için biyoteknolojiyi kullanmaktadırlar.[1] Biyoteknoloji, genellikle geliştirilen yeni ürün çeşitlerinin arazide test edilmesini gerektiren bir laboratuvar faaliyetidir.
Mahsul veriminin arttırılmasına ek olarak tarımsal biyoteknoloji, gıda dışı yeni kullanımlar için giderek daha fazla uygulanmaktadır. Örneğin, yağlı tohum halihazırda margarin ve diğer gıda yağları için kullanılmaktadır, ancak deterjan, ikame yakıt ve petrokimya için yağ asidi üretmek üzere modifiye edilebilir.
Toprak Bilimi
Agronomistler, toprakları daha üretken ve karlı hale getirmek için sürdürülebilir yollar araştırırlar. Toprakları sınıflandırır ve bitki büyümesi için hayati önem taşıyan besin maddeleri içeriyor olup olmadığını belirlemek için onları analiz eder. Analiz edilen yaygın makro besin maddeleriazot, fosfor, potasyum, kalsiyum, magnezyum ve kükürt bileşiklerini içerir. Toprak, çinko ve bor gibi çeşitli mikro besin maddeleri için de değerlendirilir. Organik madde, toprak pH ve besin tutma kapasite yüzdesi (katyon değişim kapasitesi) bölgesel bir laboratuvarda test edilir. Tarım Danışmanı bu laboratuvar raporlarını yorumlayacak, optimum bitki büyümesi ve toprak besinlerini dengelemek için öneriler yapacaklardır..[2]
Toprak koruma
Buna ek olarak, agronomistler toprağı korumak ve erozyonun rüzgâr ve suyun etkilerini azaltmak için yöntemler geliştirirler. Örneğin, kontur sürmek denilen bir teknik, toprak erozyonunu önlemek ve yağışın korunması için kullanılabilir. Tarımda araştırmacılar ayrıca toprakların diğer problemleri çözmek için daha etkili bir şekilde kullanmanın yollarını araştırıyorlar. Bu tür sorunlar arasında, insan ve hayvan gübresinin yok edilmesi, su kirliliği ve topraktaki pestisit oluşumu sayılabilir. Teknikler, hayvancılık bitkileri, dik yamaçlardaki konturlar boyunca toprak bağlayan otların ekimi ve 1 metreye kadar derinliklerin kontur boşalımlarını içerir.[kaynak belirtilmeli]
Teorik üretim ekolojisi, ürünlerin büyümesini nicel olarak incelemeye çalışır. Bitki, ağırlık, karbondioksit, su ve besin maddelerini hasat edilebilir parçalara işleyen bir çeşit biyolojik fabrika olarak değerlendirilir. Dikkate alınan temel parametreler sıcaklık, güneş ışığı, biyokütle, bitki üretimi dağılımı, besin maddesi ve su temini.