Taktik bombardıman, muharipler, askerî tesisler veya askerî teçhizat gibi acil askerî değeri olan hedeflere yönelik hava bombardımanıdır. Bu, stratejik bombardımanın ya da gelecekteki askerî üretimi ve düşman sivillerin savaş çabalarını destekleme isteğini felce uğratmak, düşmanın uzun vadeli savaş yürütme kapasitesini zayıflatmak için düşman şehirlerine ve fabrikalarına saldırmanın tersidir.^[1] “Taktik bombardıman uçağı” terimi, stratejik bombardıman uçaklarından avcı uçaklarına, önleme uçaklarına ve helikopterlere kadar birçok başka uçak türü taktik bombardıman operasyonlarında kullanılmış olsa da, yalnızca taktik bombardımanın birincil rolü için özel olarak tasarlanmış bir bombardıman uçağını ifade eder.

Taktik bombardıman iki temel görev için kullanılır. Yakın hava desteği sağlayan uçaklar dost kara kuvvetlerine yakın hedeflere saldırarak kara operasyonlarına doğrudan destek verir (“uçan topçu” olarak). Buna karşılık, hava engellemesi dost birliklerden uzakta bulunan ya da dost birliklerle temas halinde olmayan taktik hedeflere saldırır.

Taktik bombardıman ilk hava bombardıman göreviydi. Trablusgarp Savaşı'nda pilotların açık kokpitlerinin yanından aşağıdaki düşman birliklerinin üzerine küçük bombalar bırakmasıyla başlamıştır. Taktik bombardımanın en eski örneklerinden biri 1915 yılında Neuve Chapelle Muharebesi'nde Kraliyet Uçuş Kolordusu'nun Alman demiryolu iletişimine bomba atmasıdır. İkinci Dünya Savaşı sırasında bu rolü yerine getirmek için çeşitli avcı-bombardıman uçakları da dahil olmak üzere bir dizi özel uçak geliştirilmiştir. Kore Savaşı sırasında taktik bombalama görevleri bazen Vought F4U Corsair gibi eski piston motorlu avcı uçakları tarafından gerçekleştirilmiştir. Vietnam Savaşı'nda görevler sıklıkla küçük pervaneli uçaklarla uçan İleri hava kontrolörleri (FAC) tarafından yönetiliyordu. FAC, genellikle yerdeki piyadelerle koordineli olarak hedefleri dumanla işaretlerdi. Daha sonra yörüngedeki bombardıman uçakları hedefi vurmak için uçarlardı.

Modern çağda hassas güdümlü mühimmatlar (“akıllı bombalar”) son derece isabetli bir şekilde yönlendirilebilmektedir. Özel taktik bombardıman uçağı tiplerinin yerini büyük ölçüde avcı-bombardıman uçakları ve saldırı uçakları almıştır.