Tâbiin veya Tâbii (Arapça: تَابِعُونْ ‎; tâbiûn / tâbii olanlar), Sahabeleri görmüş ve onlarla bir şekilde irtibat kurmuş olan Müslümanlara verilen bir İslâm dinî terimidir. Bu kavramdan hareketle Tâbiinleri görmüş ve onlarla irtibat kurmuş Müslümanlara da Tebeut tâbiin denir.

Tâbiinlerden ilk olarak Hicrî 30 yılında Zeyd bin Mamar bin Zeyd, en son da H.S. 180 yılında Halef bin Halife ölmüştür. Çoğu tâbiin, sahabeden kalan İslami âdetleri sonraki Müslümanlara iletmeyi görev bilirlerdi.^[1]

• Abdullah bin Emir
• Abdullah ibn Muhammed bin el-Hânifîyye
• Ahnef bin Kays^[2]
• Atâ bin Ebu Rebah (ö. H.S. 106)^[2]
• Ebu Müslim el-Havlânî
• Elkame bin Keys el-Nehey
• Hammam bin Münebbih
• Hasan ibn Muhammed bin el-Hânifîyye (ö. H.S. 100)
• Hasan-ı Basrî (H.S. 130-180)
• İbni Curay
• İbni Şihab el-Zührî (ö. H.S. 124)^[2]
• El-Kassım bin Muhammed bin Ebu Bekr as-Sıddık (ö. H.S. 108)
• Mesrûk bin el-Ecdâ (ö. H.S. 103)^[2]
• Muhammed ibn Ebu Bekir
• Mücâhid ibn-i Cebr
• Said bin el-Müseyyeb (ö. H.S. 93)^[2]
• Ubeydullah bin Abdullah (ö. H.S. 98)^[2]
• Urve bin el-Zübeyr (ö. H.S. 94)^[2]
• Veysel Karani (ö. H.S. 37)
• Zeyd bin Ali (ö. H.S. 122)
• Zeynelâbidîn (H.S. 38 - ö. 95)

• Sahabe
• Tebeut Tabiin

İslam ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.