Yemin etmemiş manastır mensupları: soprano ve mezzo-soprano
Sahne dışında kadınlar, çocuklar ve erkekler korosu
Suor Angelica (Rahibe Angelica), Giacomo Puccini tarafından hazırlanmış 1 perdelik bir opera eseridir. Puccini'nin Il trittico adını verdiği üç değişik konulu, her bir tek perdelik üç operadan ikincisidir. Librettosuİtalyanca olarak "Giovacchino Forzano" tarafından yazılmıştır. Hazırlandığı zaman Avrupa'da I. Dünya Savaşı devam ettiği için prömiyeri New YorkMetropolitan Opera evinde 14 Aralık 1918'de sahnelenmiştir.
Roller
Rol
Ses Tipi
Prömiyerde roller, 14 Aralık 1919 (Orkestra şefi: Roberto Moranzoni)
Sahne bir kadınlar manastırındaki hayatın tipik görünümleri ile açılır. Bütün rahibeler ilahi söylemektedirler. Bir idareci rahibe daha yemin etmemiş rahibe adaylarını hatalarından dolayı azarlamaktadır. Bütün rahibeler manastırın avlusunda bir teneffüs için toplanmışlardır. Yeni rahibeler idarecisi rahibelere sevinç göstermelerini söylemektedir çünkü yılda ancak üç gün ortaya çıkan ve nadir bir olay olarak batan güneş avludaki fıskiyedeki sulardan yansıyarak akan suyu altın renkli görünmesine sebep olacaktır. Bu olay rahibelere Bianca Rosa adlı olmuş olan bir rahibeyi hatırlatmaktadır. Rahibe Genevieve bu altın renkli suyun bir kısmını onun kabri üzerine dökmeyi teklif eder.
Rahibeler kendi aralarında ne arzuları olduklarını konuşmaya başlarlar. Fakat idareci rahibe herhangi bir arzunun olmasının bir hata olduğuna inanmaktadır. Rahibe Geneviive küçük kız iken bir koyun çobanı olduğu için küçük kuzuları tekrar görmeyi arzu etmektedir. Rahibe Dolcina'nın arzusu ise lezzetli bir yemek yemektir. Rahibe Angelica hiçbir özel arzusu olmadığını ifade eder. Fakat diğer rahibeler hemen kendi aralarında fişldaşmaya koyulurlar: Rahibe Angelica doğruyu söylemektedir ve yedi yıldır hiç haberini almadığı zengin ve asıl olan ailesinden haberler beklemektedir. Söylentilere göre Rahibe Angelica bir ceza olarak manastıra gönderilmiştir.
Manastır revirine bakan rahibenin gelmesi bu konuşmaların son bulmasına neden olur. Revir hemşiresi Rahibe Angelica'dan çok iyi bildiği bir bitkisel ilaç yapmasını istemek için gelmiştir. İki manastır hizmetlisi manastırın dışında erzak getirmek için gelmişlerdir. Manastırın kapısında bir büyük özel arabanın beklediğini de haber verirler. Bu haber Rahibe Angelica'yı hemen şüpheye ve endişeye boğar; çünkü ailesinden birinin kendini ziyarete geleceğini sanmaktadır. Baş Rahibe Rahibe Angelica'yı bu endişesinden dolayı azarlar. Fakat arabayı karşıladıktan sonra geri geldiğinde Rahibe Angelica'nın teyzesi olan Prenses'in onu ziyaret için geldiğini açıklar.
Prenses Angelica'ya kız kardeşinin evlendiğini ve bu nedenle Angelica'nın ailenin mirası üzerinde olan haklarından ferağ ettiğine dair bir vesika imzalaması gerektiğini açıklar. Angelica işlemiş olduğu günah için tövbe ettiğini söyler. Fakat Meryem Ana için terk edemeyeceği bir şey olduğunu bildirir. Ama yedi yıl önce kendinden alınan gayrimeşru oğlunun hatırasından vazgeçmeye hazır olmadığını da açıklar. Presnses önce buna bir cevap vermez ama sonunda Angelica'nın oğlunun bir ateşli hastalıktan sonra olduğunu itiraf eder. Rahibe Angelica bu açıdan harap olmuştur; hemen vesikayı imzalar ve ağlayarak yere yığılır. Prenses vesika ile manastırdan ayrılır.
Rahibe Angelica bir cennetsel hayale kapılmıştır; oğlunun kendini öbür dünya cennetinde yanına çağırdığını hayal etmektedir. Kendi için bir ölümcül zehir hazırlar ve bu zehri içer. Fakat böylece bir intihar ettiğini anlar ve intihar ederek ölenlerin bir ölümcül günah işledikleri ve kendilerini lanete soktukları için cennete gidemeyeceğini ve oğlu ile ebediyen ayrı kalacağını anlar. Meryem Ana'ya kendine merhamet etmesi için dua etmeye başlar. Tam ölmekte iken bir mucize ortaya çıktığını görür; Meryem Ana Rahibe Angelica'nın oğlu ile kendine görünür ve oğlu Angelica'nın kucağına koşar.
