Shugendō (Japonca: 修験道; "Deneme ve Uygulama Yolu"), Japonya'nın Nara Dönemi'nde ortaya çıkan, 7. yüzyılda yerel halk dini uygulamalarından, Şinto dağ ibadetinden ve Budizm'den alınan inançlar, felsefeler, doktrinler ve ritüel sistemlerin birleşiminden gelişen bir münzevi uygulamalar bütünüdür.[1] Shugendō'nun nihai amacı, uygulayıcıların doğaüstü güç bulmaları ve dik dağ sıralarında yürürken dini eğitim vererek kendilerini ve kitleleri kurtarmalarıdır. Uygulayıcılara Shugenja (修験者) veya Yamabushi denmektedir.[2] Shugenja'nın uygulandığı dağlar Japonya'nın her yerinde bulunur ve Hakkyō Dağı ve Ōmine Dağı gibi Ōmine Dağları'nın çeşitli dağlarını içermektedir.
Shugendō dünya görüşü, Budist ve Şinto figürlerini içeren geniş bir tanrı panteonunu içerir. En önemli figürlerden bazıları Fudō Myōō ve Dainichi Nyorai'nin tantrik Budist figürleridir. Diğer önemli figürler, Budaların Japon kami olarak tezahürü olarak kabul edilen Gongen'dir (権現). Zaō Gongen (蔵王権現]), Shugendō'daki en önemli gongenlerden biridir.[3][4]
