Selülit, deriyi etkileyen bakteriyel bir enfeksiyondur. Özellikle dermisi ve deri altı yağlarını etkiler. Belirtileri arasında birkaç gün zarfında büyüklüğü artan kızarıklık sayılabilir. Kızarıklık oluşan alanın sınırları genellikle tam belirgin değildir ve deride şişlik görülebilir. Her zaman geçerli olmamakla beraber, kızarıklık görülen alana bastırıldığında rengi beyaza dönüşür. Enfeksiyonun olduğu yer genellikle ağrıya yol açar.[1] Enfeksiyondan bazen lenf damarları da etkilenebilir[1][2] ve enfeksiyona yakalanan kişide ateş ve yorgunluk hissi görülebilir.[3]
Sebepleri
Selülit vücudun her yerinde ortaya çıkabilir, ama en yaygın etkilenen alanlar ayaklar ve yüzdür. Ayakta tipik olarak deride bir kesik ya da yaranın ardından ortaya çıkar. Diğer risk faktörleri arasında obezite, ayakta şişme ve yaşlılık sayılabilir. Yüzde ortaya çıktığında bu enfeksiyonun başlangıcı genellikle derideki bir kesik ya da yara değildir. Enfeksiyonun sebep olan bakteriler arasında ilk sırayı streptokoklar ve Staphylococcus aureus alır. Selülitin aksine, yılancık hastalığı derinin daha üst tabakalarını etkileyen, sınırları daha belirgin kızarıklıklara yol açan ve sıklıkla ateşle beraber görülen bakteriyel bir enfeksiyondur.[1] Altta yatan osteomiyelit (kemik veya kemik iliği iltihabı) ve nekrotizan fasiit gibi çok daha ciddi enfeksiyonların mevcut olmadığı gösterilmelidir.[2]
Teşhis ve tedavi
Hastalığın teşhisi genellikle mevcut belirtiler ve nadiren mümkün olan hücre kültürü temel alınarak konulur.[1] Tedavisi ise ağızdan alınan antibiyotiklerle yapılır ve çoğunlukla sefaleksin, amoksisilin ya da kloksasilin kullanılır.[1][4]Penisiline ciddi alejisi olan hastalarda eritromisin ya da slindamisin kullanılabilir.[4] Metisiline dirençli staphylococcus aureus enfeksiyonu (MRSA) şüphesi varsa ilave olarak doksisiklin ya da Trimetoprim-sulfametoksazol tavsiye edilebilir.[1] Bu şüphenin temeli vücutta irin görülmesi ya da daha önce MRSA enfeksiyonları geçirilmiş olmasıdır.[1][3]Steroidler antibiyotik kullananlarda tedaviyi hızlandırabilir.[1] Enfeksiyonun görüldüğü alanların yükseltilmesi faydalı olabilir[2] ve ağrı kesiciler bu görevi görebilir.[4]
Prognoz ve epidemiyoloji
Hastalığa yakalananların yaklaşık %95’inin durumu tedaviyi izleyen 7 ila 10 gün içinde daha iyiye gitmektedir.[3] Potansiyel komplikasyonlar arasında apse oluşumu sayılabilir. Deri enfeksiyonları her yıl her 1000 kişiden yaklaşık 2 kişiyi etkilemektedir.[1] Selülit 2013 yılında dünya genelinde 30.000 ölüme yol açmıştır.[5] Birleşik Krallık’ta hastaneye başvuranların %1,6’sının başvuru sebebi selülit idi.[4]
^abcTintinalli, Judith E. (2010). Emergency Medicine: A Comprehensive Study Guide (Emergency Medicine (Tintinalli)) (7 bas.). New York: McGraw-Hill Companies. s. 1016. ISBN0-07-148480-9.
^abcdPhoenix, G; Das, S; Joshi, M (7 Ağustos 2012). "Diagnosis and management of cellulitis". BMJ (Clinical research ed.). Cilt 345. ss. e4955. doi:10.1136/bmj.e4955. PMID22872711.
^GBD 2013 Mortality and Causes of Death, Collaborators (17 Aralık 2014). "Global, regional, and national age-sex specific all-cause and cause-specific mortality for 240 causes of death, 1990-2013: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2013". Lancet. 385 (9963). ss. 117-71. doi:10.1016/S0140-6736(14)61682-2. PMC4340604 $2. PMID25530442.
