Orta Çağ edebiyatı, 5. yüzyılın sonlarından 15. yüzyılın sonlarına kadar süren tarihî dönemde üretilen edebiyattır. Bu dönemde genellikle Latince dilinde yazılan eserler, kültürel, dini ve tarihsel temaları işler. Aynı zamanda Bizans İmparatorluğu’nun varlığı ve Yunan edebiyatının etkisi de bu dönemde önemlidir.

Orta Çağ, tarihçiler tarafından 5. yüzyılın sonlarından 15. yüzyılın sonlarına kadar sürdüğü söylenen tarihî dönemi ifade eden kavramdır. Bu dönem, Antik Çağ (MÖ 3000–MS 500) ile modern zamanlar arasında ayrı bir dönem olarak görülmektedir. Genel kabule göre Orta Çağ, MS 500–1500 aralığındaki dönemi kapsamaktadır ve Antik Çağ ile modern zamanlar arasında bir geçiş dönemidir.^[1] İşte Orta Çağ’ın bazı önemli özellikleri:

Orta Çağ’da, Latince baskın dildi. Bu nedenle, bu dönemin edebiyatı genellikle Latince olarak geliştirildi.

7. yüzyılda, Orta Doğu’da Muhammed önderliğinde yeni bir monoteist İbrahimî din olan İslam doğdu. İslam dünyası, 8. yüzyılın ortalarından 15. yüzyıl sonlarına kadar bilimsel, teknolojik, sanat, kültür, askerî gibi pek çok alanda dünyanın en gelişmiş medeniyeti oldu. Bu bilgi birikimi, “İslam’ın Altın Çağı" olarak bilinen dönemi yaşattı.^[2][3][4][5]

Orta Çağ, Haçlı Seferleri'nin başlangıcını, Mezoamerika'da medeniyetlerin gelişmesini, Hristiyan dünyasının mezhep ayrılığına düşmesini, Moğol istilalarını, Osmanlı Beyliği'nin kuruluşunu ve Avrupa ile Asya medeniyetleri arasında ekonomik ve kültürel temasın sağlanmasını içerir.^[6]

Orta Çağ edebiyatı da bu dönemin kültürel ifadesini yansıtarak, şiir, nesir ve drama alanlarında eserler üretti.^[7][8]