Delhi Sultanlığı
Hanedanlar
Memlûk Hanedanı Kutbüddin Aybeg 1206–1210 Aram Şah 1210–1211 Şemseddin İltutmuş 1211–1236 Rükneddin Firuz 1236 Raziye Begüm 1236-1240 Muizzüddin Behram Şah 1240–1242 Alaaddin Mesud Şah 1242–1246 Nâsırüddin Mahmûd 1246–1266 Gıyâseddin Balaban 1266–1287 Muizzüddin Keykubad 1287–1290 Şemseddin Keyûmers 1290
Halaci Hanedanı Celâleddin II. Fîrûz Şah 1290–1296 Rükneddin I. İbrâhim Şah 1296 Alâeddin I. Muhammed Şah 1296–1316 Şehâbeddin Ömer Şah 1316 Kutbüddin Mübarek Şah 1316–1320 Hüsrev Han (Hanedan dışı) 1320
Tuğluk Hanedanı Gıyâseddin I. Tuğluk Şah 1320–1325 Gıyâseddin II. Muhammed Şah 1325–1351 III. Fîrûz Şah 1351–1388 Gıyâseddin II. Tuğluk Şah 1388–1389 Ebû Bekir Şah 1389–1390 Nâsırüddin III. Muhammed Şah 1390-1394 Alâeddin I. İskender Şah 1394 Nâsırüddin Nusret Şah 1394-1398 Nâsırüddin II. Mahmud Şah 1394-1413
Seyyid Hanedanı Hızır Han 1414–1421 Mübarek Şah 1421–1434 Muhammed Şah 1434–1445 Alaeddin Alem Şah 1445–1451
Ludî Hanedanı Behlûl Han Ludî 1451–1489 Nizâm Han II. İskender 1489–1517 II. İbrâhim 1517–1526
g t d

Nasiruddin Mahmud Şah (1229/1230 - 19 Kasım 1266, hükümdarlık: 1246–1265) Delhi Memluk hanedanlığının sekizinci padişahıydı. Saray tarihçisi Minhâc-ı Sirâc Cûzcânî tarafından yazılan Tabakat-i Nasiri ona ithaf edilmiştir. Kayınpederi Gıyaseddin Balaban, hükümdarlığı sırasında devlet işlerini yürüttü.

1246'da, henüz 17 veya 18 yaşındayken Delhi Sultanlığı tahtına çıktı.

Bir hükümdar olarak Mahmud'un çok dindar olduğu biliniyordu; zamanının çoğunu namaz kılarak ve Kuran yazarak geçiriyordu. Esas olarak devlet işleriyle ilgilenen ise kayınpederi ve Naib Gıyaseddin Balaban idi.^[1] Saltanatı 1246'dan 1265'e kadar sürdü.^[2] Mahmud'un 1266'daki ölümünden sonra Balaban (1266-87) iktidara geldi çünkü Mahmud'un hayatta olan bir çocuğu yoktu.