Mühimmat; askerî terminolojide savaş için gerekli, demirbaş olmayan tüm yedek parça ve cephaneyi kapsayan bir terim. Cephane ise ateşli silahlardan atılmak üzere hazırlanmış her türlü patlayıcı veya delici malzemedir.

Arapça mühimma^t (önemli şey) kelimesinden gelen mühimmat sözcüğünün kökeni "savaş için gerekli, önemli şeyler" anlamındaki mühimmat-ı harbiye kavramıdır.^[1] Türkçeye 19. yüzyılda girmiştir. Cephane sözcüğü ise "savaş" anlamındaki Moğolca cebe sözcüğü ile Farsça hane sözcüklerinden oluşturulmuştur.^[2] Türkçeye 1400 yılından önce girmiştir. Farsçada cabayâne sözcüğü silah deposu anlamına gelir^[2] ancak Türkçede sözcük depo anlamını yitirmiştir. Türkçede bu anlamda cephanelik veya silahhane sözcükleri kullanılır.^[3][4]

Mühimmat ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.