Johan Peter Falk (26 Kasım 1732 - 31 Mart 1774), İsveçli bir botanikçi ve Carl Linnaeus'un havarisi.[1] Bitkibilim mahlası Falk'tır.[2] Falkia cinsi onuruna adlandırılmıştır.
Yaşamı
Falk, İsveç'in Västergötland kentindeki Broddetorp mahallesinde, Peter Falck (1701-1754) ve eşi Beata Winge'nin (1706-1771) oğlu olarak doğdu. Uppsala Üniversitesi'nde Carl Linnaeus'un öğrencisi iken aynı zamanda oğlu Carl Linnaeus'a da ders verdi. 1762'de tezini savundu.[1]
Falk Rusya'ya seyahat etti ve 1763'te St. Petersburg'daki Doğa Tarihi Kabinesi'nin küratörü oldu. 1765'te Falck, Rusya Bilimler Akademisi'ne tıp ve botanik profesörü olarak atandı. Prusyalı bilim insanı Peter Simon Pallas (1741-1811) tarafından düzenlenen ve Povolzhye, Sibirya, Altay ve Transbaykal'ı (1768-1774) kapsayan sefere katıldı. 1774 yılında Falk Kazan'da intihar etti. Falk'ın notları Almanya'da Beyträge zur topgraphischen Kentniß des rußischen Reichs (3 cilt, 1785-1786) başlığı ile yayınlandı. Eser Johann Gottlieb Georgi (1729-1802) tarafından düzenlendi.[3][4]
Kaynakça