Hoca Nazımüddin ( Bengalce : খাজা নাজিমুদ্দীন ; Urduca : خواجہ ناظِمُ الدّین d. 19 Temmuz 1894 - 22 Ekim 1964) 1948-1951 yılları arasında Pakistan'ın ikinci genel valisi ve daha sonra 1951-1953 yılları arasında Pakistan'ın ikinci başbakanı olarak görev yapan Pakistanlı bir siyasetçi ve devlet adamıydı.
Hoca Nazımüddin 19 Temmuz 1894 tarihinde o zamanlar Britanya Hindistanı yönetimi altında olan Dakka'da zengin bir Müslüman ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi.[1][2] Babası Hoca Nizamuddin ve baba tarafından büyükbabası Hoca Fahruddin'di. Keşmir'den gelen ailesi ve uzun süre önce Dakka'ya yerleşmişti. Nazimüddin'in sonradan Pakistan siyasetinde önemli bir rol oynayacak olan Hoca Şahabeddin adında küçük bir erkek kardeşi vardı.
Hindistan'ın Uttar Pradesh kentindeki Aligarh Müslüman Üniversitesi'nden mezun oldu. 1922'den 1929'a kadar Dakka Belediyesi Başkanı olarak görev yaptı. Liyakat Ali Han'ın 1951'de suikast sonucu öldürülmesinin ardından Pakistan'ın 2. başbakanı oldu. Başbakan Nazimüddin'in hükümeti ülkenin ilk ülke çapındaki nüfus sayımını gerçekleştirdi ve Karaçi nüfusunun %57'sinin Hindistan'dan gelen mültecilerden oluştuğu tespit edildi. 1953 yılında başbakanlık görevinden alındı.[3] 1964 yılında 70 yaşında öldü. Memleketi Dakka'daki üç liderin Türbesi'ne gömüldü.[4] Pakistan Posta idaresi onun hatırasına 1990 yılında 'Özgürlüğün Öncüleri' serisinde bir anma pulu çıkardı.[5][6]
Kaynakça
