Have a Nice Day, Bon Jovi'nin 20 Eylül 2005 tarihinde Island Records tarafından satışa sunulan dokuzuncu stüdyo albümüdür. Prodüktörlüğünü John Shanks, Jon Bon Jovi ve Richie Sambora'nın üstlendiği albüm New Jersey'deki Sanctuary Sound II ve Kaliforniya'daki Ocean Way Recording stüdyolarında kaydedildi. Albüm kapağındaki çatık kaşlı gülen yüz Have A Nice Day albümünün temasını oluşturmaktadır. Bon Jovi'nin müziğinde her zaman var olan olan optimistik havanın yanı sıra bu sefer dikkat çeken öfke, şarkı sözlerini grubun diğer albümlerine göre farklı kılmıştır.
Have A Nice Day ilk haftasında ABD'de Bon Jovi kariyerinin o güne kadarki en iyi ilk hafta satışını gerçekleştirip 202.000 satarak Billboard 200'e 2 numaradan giriş yaptı. Albüm, Japonya, Almanya, Avustralya ve Kanada başta olmak üzere toplam 15 ülkede listelere 1 numaradan giriş yaparken 30 ülkede ilk onda yer aldı.
Arka plan
Jon Bon Jovi ve Richie Sambora, bu albümden itibaren yayınlanacak olan tüm Bon Jovi albümlerinde beraber çalıştıkları prodüktör ve şarkı yazarı John Shanks ile ilk kez birlikte çalıştıkları "Have a Nice Day" albümü için 2004 yazında birlikte stüdyoya girdiler ve beraber şarkı yazmaya başladılar. Jon Bon Jovi ve Richie Sambora, tüm şarkıları John Shanks ile birlikte yazdıktan sonra, bunları hemen bir drum machine kullanarak kaydettiler. Sambora ve Shanks tüm gitar kısımlarını çaldılar, Jon Bon Jovi ise tüm vokalleri kaydetti. Stüdyoda basçı veya davulcu yoktu. Kayıt oturumlarının ilerleyen zamanlarında David Bryan, Tico Torres ve Hugh McDonald kendi kısımlarını kaydetti.[1] Bu arada grup, Kasım 2004'te yayınlanacak olan 100,000,000 Bon Jovi Fans Can’t Be Wrong adlı box set için son rötuşları yapıyordu. Albüm Ekim Kasım gibi tamamlanmıştı ve Jon Bon Jovi, 2004 Noel'inden hemen önce albümü plak şirketine sunmayı planlıyordu. Hatta "Have A Nice Day" şarkısını grup 14 Kasım 2004'te Amerikan Müzik Ödülleri töreninde canlı olarak çaldı. Ancak Jon Bon Jovi plak şirketi ile olan bir takım anlaşmazlıklardan dolayı yeni albümü ertelemeye ve sadece box seti yayınlamaya karar verdi. Aralık 2004'te daha fazla şarkı yazmak için New Jersey'deki ev stüdyosu Sanctuary Sound Studio'ya girdi. Grup 2005'te yeniden bir araya geldiğinde dört şarkı daha kaydettiler ve ayrıca orijinal şarkıların revize edilmiş versiyonları üzerinde çalıştılar. 2004 yılında kaydedilen albümün daha farklı bir şarkı listesi vardı ve şarkı sözleri ile müzik aranjmanları da farklıydı. Albümün yayımlanmasının ertelenmesinin ardından Jon Bon Jovi kendisi, "Wildflower" ve "Novacaine"'i, David Bryan ile birlikte ise "Last Cigarette"'i, Billy Falcone ile birlikte de "Story Of My Life" ı yazdı ve diğer şarkıların sözlerini de neredeyse tamamen değiştirdi. Yeni şarkılar yazılınca "Dirty Little Secret", "Unbreakable", "These Open Arms" ve "Nothing" albümden çıkarıldı.[2][3]
Şarkı sözleri
Albümde yer alan şarkıların sözlerinin hiç birinde kadın erkek ilişkilerinden bahsedilmeyerek daha kişisel sözlere yer verildi. Bu nedenle daha önceki Bon Jovi albümlerinden yer alan ve grubun tarihinde her biri oldukça popüler olunan aşk şarkılarına bu albümde yer verilmedi. Şarkı sözlerindeki temalar, o dönemde ABD'de meydana gelen siyasi değişimlere ve müzik sektörünün durumuna odaklanıyor, ancak aynı zamanda Jon Bon Jovi'nin büyüme çağında yaşadığı ve daha önce hiç tartışmadığı konulara ilişkin kişisel ve iç gözlemsel görüşleri de yansıtıyor.[2]
Jon Bon Jovi, albümdeki şarkı sözlerinde hakim olan öfke hakkında şöyle bir beyanatta bulunmuştur:
Her zaman çenem yukarıda, bardağın yarısı dolu türünden bir iyimserliği korudum ancak şimdi zırhta bazı çatlaklar gösterdim.
Jon Bon Jovi, albümün ilk şarkısı Have A Nice Day'in genel mesajının birden çok şekilde alınabilmesini amaçlamıştı. Jon Bon Jovi, şarkının genel amacının farklı inançlara sahip olanlar arasında hoşgörüyü teşvik etmek olduğunu düşünüyordu. Jon Bon Jovi bir röportajda şarkıyla ilgili şu yorumda bulundu: "Şarkının mesajını kelimenin tam anlamıyla alabilirsiniz... ya da burada anlatıldığı şekliyle, 'iyi günler' - konuşmanın sonu. Şarkının asıl amacı bu. Fikir ayrılığınızın olduğunu söylemenin en iyi yolu konuşmayı bitirmektir. Ancak, şarkı aynı zamanda Jon Bon Jovi'nin George W. Bush'un 2004'te yeniden seçilmesinden duyduğu hayal kırıklığına karşı alaycı ve meydan okuyan bir tepkidir.[4][5] Jon Bon Jovi'nin John Kerry için kampanya yürüttüğü 2004 ABD seçimlerinde yaşadığı hayal kırıklığından sonra yazdığı bir diğer şarkı olan Welcome To Wherever You Are için; "kim olduğunuzu kabul etmek ve kendi teninizde rahat olmak hakkında bir onaylama şarkısıdır" yorumunda bulunuyor. Who Says You Can't Go Home şarkısının sözleri Jon Bon Jovi'nin köklerini ve doğup büyüdüğü New Jersey'ye olan tutkusunu yansıtıyor. Jon Bon Jovi'nin müzik endüstrisine olan öfkesini yansıttığı Last Man Standing albümdeki en agresif ve şarkı sözlerinde öfkenin en çok hakim olduğu şarkıların başında gelmektedir. Jon Bon Jovi, Bob Dylan için yazdığı "Last Man Standing" şarkısında, müzik endüstrisiyle ilgili mutsuzluğunu, genel olarak müzik sektöründen duyduğu tiksintiyi ve sektörün şarkı geliştirme sanatını, söz yazarını ve yoldaki grupları destekleme konusundaki gerçek vizyon eksikliğini yansıttığını söylüyor ve bu durum ile ilgili şöyle bir açıklama yapıyordu:
Andy Warhol'un bir zamanlar 15 dakikalık şöhret dediği şeyi yaratmak yerine, bunun sadece üç dakika 30 saniyeye indirildiğini düşünüyorum. Her şey albümle, vizyonla ve ilhamla değil de single'la ilgiliyken, bu endüstrinin nasıl başka bir Bob Dylan'a sahip olacağını bilmiyorum. Bunların hepsi 99 sentlik bir indirme uğruna toplu satış yapıp ikramiyelerini kazanabiliyorlar. Bu yürek parçalayıcı.
David Bryan 1992 tarihli Keep The Faith albümünde yer alan In These Arms şarkısından beri ilk defa "Have A Nice Day" albümünde şarkı yazarı olarak yer aldı. Jon Bon Jovi'nin David Bryan ile beraber yazdığı "Last Cigarette" ve kendi tek başına yazdığı "Novacaine" David Bryan'ın boşanması ile ilgili şarkılardır. "Wildflower" ise Jon Bon Jovi'nin kendi eşiyle olan ilişkisi hakkında bir şarkıdır.
Yayınlanma ve eleştiriler
Have A Nice Day, genel olarak olumlu eleştiriler aldı. Stephen Thomas Erlewine, albümün 2002'deki Bounce'un kaldığı yerden devam ettiğini, 2000'deki Crush ya da Jon Bon Jovi'nin 1997'deki solo çalışması Destination Anywhere albümlerinden daha sert, bir tutum sergilediğini ve Jon Bon Jovi'nin bu albümün kalbini oluşturan bir dizi öfkeli, kasvetli neo-protest şarkı yazdığını söyledi.[6] Blogcritics albüme 10 üzerinden 8 yıldız verdi. Grubun "Şanlı günleri geride kalmış olsa da, Bon Jovi'nin grup olmak istediğinde tankta hâlâ çok şey var. Jon ve Richie arasındaki kimya her zamanki kadar güçlü ve şarkı yazma becerileri de muhteşem. Bu adamlar için asla kurumayacak gibi görünen bir kuyu. Onların en iyi çalışmaları olmasa da, bu uzun zamandır yaptıkları en iyi iş yorumunda bulundu.[7] Rolling Stone'dan Christian Hoard albüme 5 üzerinden 3 yıldız vererek albümün "içerdiği haliyle güvenilir" yourumunda bulunarak albümdeki balladların kötü ancak "I Want To Be Loved" gibi güçlü marşların, bir zamanlar olduğu gibi Livin On A Prayer kadar şarkı söyleme potansiyeli barındırdırdığını söyledi.[8]
Bon Jovi'nin 2000'li yıllarda It's My Life'tan sonraki en popüler şarkısı olan Have A Nice Day 15 ülkede listelerde ilk onda yer alırken İngiltere listelerine 6 Avustralya listelerine ise 8 numaradan giriş yapmıştır. Have A Nice Day Amerika'da 500 binin üzerinde yasal indirilme rakkamına ulaşarak RIAA tarafından altın plaket ile ödüllendirilmiştir.Albümde yer alan şarkılardan "Who Says You Can't Go Home"un iki farklı versiyonu bulunmaktadır. Şarkının, albümün ABD'de yayımlanan CD'lerde bonus şarkı olarak yer alan Sugarland grubundan Jennifer Nettles ile yapılan country düet versyonu versiyonu 2006 yılının Mayıs ayında Bilboard Hot Country Tracks listesinde 1 numaraya çıkarak Bon Jovi'ye country listelerinde 1 numara olan tarihteki ilk rock grubu unvanını kazandırdı. Who Says You Can't Go Home gruba, 2006 CMT Müzik Ödüllerinde En İyi İşbirliği Videosu, 2007 People's Choice ödüllerinde En İyi Rock Şarkısı ve 2007 Grammy ödüllerinde En İyi Country İşbirliği ödülünü kazanmıştır.
Şarkı listesi
Standard versiyon
No.
Başlık
Süre
1.
"Have a Nice Day"
3:48
2.
"I Want to Be Loved"
3:49
3.
"Welcome to Wherever You Are"
3:47
4.
"Who Says You Can't Go Home"
4:40
5.
"Last Man Standing"
4:37
6.
"Bells of Freedom"
4:55
7.
"Wildflower"
4:13
8.
"Last Cigarette"
3:38
9.
"I Am"
3:53
10.
"Complicated"
3:37
11.
"Novocaine"
4:49
12.
"Story of My Life"
4:08
Toplam süre:
49:54
ABD ve Kanada bonus track
No.
Başlık
Süre
13.
"Who Says You Can't Go Home" (Jennifer Nettles ile düet versiyonu)
3:50
Toplam süre:
53:44
Avrupa bonus track
No.
Başlık
Süre
13.
"Dirty Little Secret"
3:37
Toplam süre:
53:31
İngiltere, Avusturalya ve Asya bonus track
No.
Başlık
Süre
13.
"Dirty Little Secret"
3:37
14.
"Unbreakable"
3:52
Toplam süre:
57:23
Japonya bonus track
No.
Başlık
Süre
13.
"Dirty Little Secret"
3:37
14.
"Unbreakable"
3:52
15.
"These Open Arms"
3:42
Toplam süre:
61:05
2010 special edition
No.
Başlık
Süre
13.
"Who Says You Can't Go Home" (Jennifer Nettles ile düet versiyonu)
3:50
14.
"Have a Nice Day" (live)
4:05
15.
"Last Man Standing" (live)
5:35
16.
"Story of My Life" (live)
5:22
17.
"Who Says You Can't Go Home" (duet version with Jennifer Nettles, live)
8:23
Toplam süre:
77:09
Diğer Sürümler
Have A Nice Day Japan Tour Edition adındaki sürüm grup 2006 yılının Nisan ayında Have A Nice Day albümünün turnesi kapsamında Japonyada iken sadece Japonyada yayınlanmıştır.1 CD ve 1 DVD'den oluşmaktadır.
CD:
"Have A Nice Day"
"I Want To Be Loved"
"Welcome To Wherever You Are"
"Who Says You Cant Go Home"
"Last Man Standing"
"Bells Of Freedom"
"Wild Flower"
"Last Cigarette"
"I Am"
"Complicated"
"Novacaine"
"Story Of My Life"
Ek Şarkılar
"Last Man Standing Live in Banknorth Garden, Boston, Massachussets, USA 10.12.2005"
"You Give Love A Bad Name Live in Banknorth Garden, Boston, Massachussets, USA 10.12.2005"
"Complicated Live in Banknorth Garden, Boston, Massachussets, USA 10.12.2005"
"Have A Nice Day Live in Banknorth Garden, Boston, Massachussets, USA 10.12.2005"
"Who Says You Can't Go Home Live in Banknorth Garden, Boston, Massachussets, USA 10.12.2005"
"Raise Your Hands Live in Banknorth Garden, Boston, Massachussets, USA 10.12.2005"
^"オリコンランキング情報サービス「you大樹」" [Oricon Ranking Information Service]. Oricon. 21 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2014. (subscription only)