Girsanov teoremi

Matematiğin bir alt dalı olan olasılık teorisinde (daha özelde stokastik süreçlerde) Girsanov teoremi, stokastik süreçlerin ölçü değişimleri altında nasıl değiştiğini gösteren ve özellikle finansal matematikte yaygın uygulaması olan bir teoremdir. Teorem, finansal matematikte bir dayanak varlığın (bir hisse senedi fiyatı veya faiz oranı gibi) fiziksel ya da gözlemlenen bir ölçüde yazılan fiyat sürecinin riske duyarsız ölçüye nasıl dönüştürüleceğini gösterir. Teorem, stokastik diferansiyel denklemlerin zayıf çözümlerinin varlığını ve biricikliğini kanıtlamakta da yararlıdır.[not 1]

Teoremin ifadesi

bir olasılık uzayı, bu uzayın olağan koşulları sağlayan bir filtreleme ve , özelliğini sağlayan boyutlu Brown hareketi olsun.

boyutlu süreci

Bu koşullar altında

iyi tanımlıdır.[not 2]

Girsanov teoremi,[not 3] eğer süreci martingalse

tanımının yeni bir olasılık ölçüsü verdiğini ve sabit alınmış bir değeri için,

biçiminde tanımlanan sürecinin olasılık uzayında -boyutlu Brown hareketi olduğunu söyler.

Bu teoremin ifadesi değişik kaynaklarda basitleşirilmiş ya da değişik kriterleri sağlayan halleriyle sunulabilir.[not 4]

Yukarıda verilen boyutlu süreci için,

koşulu sağlanıyorsa, o zaman bir martingal olur ve Girsanov teoreminin şartı sağlanmış olur. Bu koşula Novikov kriteri ya da Novikov koşulu denir.

Finans başta olmak üzere birçok durumda, teoremdeki süreci karşımıza

halinde çıkar. Bu biçimdeki bir sürecinin martingale olması için yeterli ve gerekli koşul Novikov koşulunun sağlanmasıdır; yani,

olmasıdır. Bu durumda, tanımlanırsa, her için bir -Brown hareketi elde edilir.

Finansta kullanımı

bir olasılık ölçüsü altında Brown hareketi, , ve

geometrik Brown hareketi olsun.

Her için, ve tanımlansın. O zaman

için, olur. Eğer olarak tanımlanırsa, süreci ölçüsü altında Brown hareketi olur. 'ya finansal matematikte riske duyarsız ölçü denir. Black-Scholes formülünün bir kanıtı bu ölçü altında verilebilir.

Notlar

  1. ^ Karatzas & Shreve 1991, s. 302'ye bakınız.
  2. ^ ifadesinin aslında ifadesi olduğu gözden kaçmamalıdır. Burada, Doléans-Dade üsteli notasyonudur.
  3. ^ Karatzas & Shreve 1991, s. 191'e bakınız.
  4. ^ Mesela, Oksendal 2003, s. 155'ten başlayarak değişik varsayimlar altında bu teoremin üç değişik versiyonu sunulmuştur.

Kaynakça