Georg Rosen

Georg Rosen.

Georg Friedrich Wilhelm Rosen (24 Eylül 1820[1], Lippe Prensliği, Detmold - 29 Ekim 1891, Detmold) Alman oryantalist ve diplomat.

Hayatı

Berlin ve Leipzig'de eğitim gördü. 1844'te Konstantinopolis'teki Prusya büyükelçiliğinde mütercim tercümanlık yapmaya başladı. 1853'te Kudüs'teki Prusya konsolosu olarak atandı.[2] 1867 ve 1875 yılları arasında Belgrad'daki Kuzey Alman Konfederasyonu'nun (1871'den sonra Alman İmparatorluğu) başkonsolosluğunu yaptı. 1875'te doğduğu Detmold'a geri döndü. Rosenstraße onun ardından isimlendirilmiştir.[3]

Çalışmaları

  • "Rudimenta persica" (Leipzig, 1843)
  • "Über die Sprache der Lazen" (Lemgo, 1844)
  • "Ossetische Grammatik" (Lemgo, 1846).
  • "Tuti-nameh" (Leipzig, 1858, 2 vols)
  • "Das Haram zu Jerusalem und der Tempelplatz des Moria" (Gotha, 1866)
  • "Geschichte der Türkei vom Sieg der Reform 1826 bis zum Pariser Traktat 1856" (Leipzig, 1866–67, 2 vols.)
  • "Die Balkan-Haiduken" (Leipzig, 1878)
  • "Bulgarische Volksdichtungen, ins Deutsche übertragen" (Leipzig, 1879)

Kaynakça

Notlar
  1. ^ Cf. Gregor Pelger: Rosen, Georg Friedrich Wilhelm. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Bd. 22, Berlin 2005, S. 51–52. (Almanca)
  2. ^ Zeev W. Sadmon, Die Gründung des Technions in Haifa im Lichte deutscher Politik: 1907–1920, Munich et al.: Saur, 1994, (=Einzelveröffentlichungen der Historischen Kommission zu Berlin; vol. 78), p. 22. Simultaneously.: Trier, Univ., Diss. 3-598-23222-5.
  3. ^ Rüdiger Henke, Die Straßen der Detmolder Kernstadt, Ortsverein Detmold im Lippischen Heimatbund e.V., Detmold, 2013
Bibliyografya