Erwin von Lahousen (Tümgeneral) (d. 25 Ekim 1897 – ö. 24 Şubat 1955), II. Dünya Savaşı sırasında Abwehr'in üst düzey yetkilisi, Alman direnişi üyesi ve 13 Mart 1943 ve 20 Temmuz 1944 tarihinde Adolf Hitler'e yapılan suikast girişimlerinde önemli bir oyuncu.^[1]

Avusturyalı aristokrat bir aileden gelen Lahousen, I. Dünya Savaşı sırasında Avusturya-Macaristan İmparatorluğu ordusunda görev yaptı. Savaştan sonra, Avusturya'da istihbarat üyesi oldu. Ancak, 1938 yılındaki Anschluss'tan sonra, Avusturya'nın istihbarat servisleri Almanya'nın emrine girdi ve Amiral Wilhelm Canaris'in başkanlığında Abwehr'e katıldı.

1943 yılında Lahousen, Canaris ile birlikte, artık gözden düşmüş Abwehr'in son günlerinde Doğu Cephesi'ne gönderildi. Lahousen daha sonra Smolensk'te 13 Mart 1943 tarihinde Hitler'i öldürmek için kullanılan bombayı verelenlernden biri olduğu iddia edildi. Fabian von Schlabrendorff tarafından yürütülen bu suikast girişimi başarısız oldu. 1944'teki 20 Temmuz suikast girişimi ve darbe başarısızlığından sonra, Claus von Stauffenberg ve Canaris dahil olmak üzere diğer binlerce sanık idam edildi. Hizmetleri nedeniyle Lahousen dikkatlerden kaçtı. 19 Temmuz 1944 tarihinde Lahousen ağır bir topçu tarafından yaralandı.

Savaşın sona ermesinden sonra, Lahousen gönüllü olarak 1945-1946 yılında Nürnberg Savaş Suçluları Mahkemesinde Hermann Göring ve diğer 21 sanığa karşı ifade verdi. Lahousen kovuşturmada ilk tanık nedeniyle direnişten tek kurtulan olması önemli oldu. Başka şeylerin yanı sıra, Sovyet savaş esirleri ve Einsatzgruppen ölüm mangalarının yüzbinlerce insanı öldürmesi, Sovyetler Birliği, Polonya ve Ukrayna'nın fethedilen bölgelerinde bir milyondan fazla Yahudiyi tasfiye edilmesi ile ilgili ifade verdi.

4 Haziran 1947 tarihinde ABD'nin savaş esiri olarak serbest bırakıldıktan sonra, Avusturya'nın Seefeld in Tirol kasabasına taşındı. 1953 yılında, eski Avusturya Dışişleri Bakanı'nın dul eşi ile İnnsbruck'a üç çocuğuyla birlikte taşındı. 24 Şubat 1955'te üçüncü kalp krizine yenik düşerek öldü.