Şirket için
ENKA sayfasına bakınız.
Enka |
---|
Müzikal kökenleri | Ryūkōka, rōkyoku, min'yō, tango, blues, Doo wop |
---|
Kültürel kökenleri | 1950'ler Japonya |
---|
Önemli çalgılar | Vokal, gitar, bas gitar, bateri, piyano, saksofon, trampet, trombon, shamisen, shakuhachi |
---|
Popülerlik | 1960-1970'ler |
---|
|
Enka (Japonca: 演歌), geleneksel Japon müziğini biçemsel olarak andırdığı düşünülen popüler bir Japon müziğidir. Modern enka ise vokalizminde savaş öncesi yıllarda popüler olan ryūkōka müziğinden daha geleneksel bir müzik tarzı benimserken, nispeten yeni bir müzik şeklidir.[1]
Savaş sonrası dönemde gelişen modern enka, duygusal ballad müziğinin bir şeklidir. İlk modern enka şarkıcılarından bazıları Hachiro Kasuga, Michiya Mihashi ve Hideo Murata idi.[2] Enkanın modern formundaki canlanmasının, Keiko Fuji'nin ilk çıkışını yaptığı 1969'da ortaya çıktığı kabul edilmektedir.
Kaynakça
Konuyla ilgili yayınlar
Yano, Christine R. Tears of Longing: Nostalgia and the Nation in Japanese Popular Song. Harvard University Asia Center: 2003.
Dış bağlantılar