Dmitri Mihayloviç Pojarski (Rusça: Дми́трий Миха́йлович Пожа́рский; 17 Kasım 1577 - 30 Nisan 1642), 1611'den 1612'ye kadar Lehistan-Rusya Savaşı sırasında askeri liderliği ile tanınan bir Rus prensiydi. Pojarski, Karışıklık Dönemi'nde Lehistan-Litvanya Birliği'nin Rusya'yı işgaline karşı Nijni Novgorod'da Kuzma Minin ile İkinci Gönüllü Ordusu'nu kurdu ve 1612'de Moskova Savaşı'nda Rusya'nın zaferinden sonra Polonya'nın geri çekilmesini sağladı.[1]
Pojarski, Karışıklık Dönemi'nin sonlanmasıyla Rus çarı olan I. Mihail'den eşi görülmemiş Anavatan Kurtarıcısı unvanını aldı, Rus kültüründe bir halk kahramanı oldu ve anısına Moskova'daki Kızıl Meydan'da Minin ve Pojarski Anıtı yapıldı.[2]
Yaşamı
Pojarski'nin hayatı, Boris Godunov'u Rusya'nın Çarı olarak seçen Zemski Sobor'da yer aldığı 1598'de Çar I. Fyodor'un ölümünü izleyen Karışıklık Dönemi'nin başlangıcına kadar belgelenmemiştir. Pojarski'nin Godunov yönetimi sırasında tahta yakın olması, onu Rusya'nın soyluları arasında etkili bir figür yaptı.[3] Pojarski, dört yıl boyunca Çar muhafızı olarak tasdik edildi ve 1605'teki salgının ardından Polonya-Rusya Savaşında Çarlığı destekledi.
1608'de Kolomna'nın savunmasında yer aldı ve 1609'da Moskova kuşatması sırasında IV. Vasili'ye yardım etti. O yılın ilerleyen döneminde Pojarski, Pehorka Nehri'nde İvan Bolotnikov'un asi Kazaklarını bozguna uğrattı. 1610'da II. Düzmece Dmitri'nin isyanını bastırdı.
Kaynakça
- Dipnotlar
- Genel