Defin ya da ölü gömme, cenaze töreni'nden sonra ölü bir insan ya da hayvanı toprağa gömme işidir. Toprağın eşilerek mezar adı verilen çukurun açılması, ölü beden ile türlü nesnelerin bu çukura konulması ve mezarın toprakla kapatılması yoluyla yapılmaktadır. Örneklerine insanlık tarihinin ilk yıllarından başlayarak rastlanan defin işleminin ölüye gösterilen saygıyı ifade ettiği düşünülmektedir. Defin, ahiret inancının olduğu toplumlarda ölümden sonra yaşamın başlangıcı olarak kabul edilen bir aşamadır.
İslam hukukuna göre
İslam hukukçuları, defin işlemine dair ilk olarak Kur'an'dan delil getirir ve Adem'in iki oğlundan Kabil'in Habil'i öldürmesini ve onun Habil'in cesedini ne yapacağını düşünürken bir karganın ölen bir bedeni gömmesini anlatan ayeti esas alarak ölünün gömülmesi gerektiğini "ittifakla" kabul ederler. Bu ayete dayanarak ölü insan bedeninin yakma, suya bırakma, açık alanda çürümeye terk etme gibi diğer metotların haramlığına hükmederler. Diğer ikincil kaynak olan olan hadislerde peygamber Muhammed'in ölen her kişiyi gömdüğü ve hatta gömmeyle ilgili emirleri sahih ve mütevatir haberlerde görülür. Buna dayanarak İslam hukukçuları ölü bedenin gömülmesi ve buna dair uygulamaları belirlemiştir. Bu konuda her İslam mezhebinde ittifak vardır. Ölü bir bedenin gömülmesi İslam hukukuna göre farzı kifayedir. Buna ölünün yıkanması, kefenlenmesi ve cenaze namazının kılınması da dahildir.[1]
