Dalgalar, İngiliz romancı Virginia Woolf'un 1931 tarihli romanıdır. Yazarın en deneysel eseri olarak kabul edilen roman,[1] Bernard, Susan, Rhoda, Neville, Jinny ve Louis olmak üzere altı karakter tarafından söylenen belirsiz ve şifreli monologlardan oluşur.[2]
Karakterlerin hayatlarını kapsayan diyaloglar, gün doğumundan gün batımına kadar bir günün çeşitli aşamalarında bir kıyı sahnesini betimleyen dokuz kısa üçüncü şahıs ara bölümlerle bölünmüştür. Altı karakter ya da "seslerin" konuşmasıyla Woolf bireysellik, benlik ve topluluk kavramlarını araştırır. Her karakter kendine özgüdür, ancak birlikte sessiz bir merkezi bilinç duygusu oluştururlar.[3]
BBC tarafından 2015 yılında yapılan bir ankette Dalgalar, şimdiye kadar yazılmış en iyi 16. İngiliz romanı seçilmiştir.[4]
Olay örgüsü
Roman, altı anlatıcısını çocukluktan yetişkinliğe kadar takip eder. Woolf, bireysel bilinç ve çoklu bilinçlerin birlikte nasıl örülebileceğiyle ilgilenir.
Bernard bir hikâye anlatıcısıdır, her zaman anlaşılması zor ve uygun bir cümle arar. Bazı eleştirmenler Woolf'un arkadaşı E. M. Forster'ı onun için bir ilham kaynağı olarak görür.
Louis kabul görme ve başarı peşinde koşan bir yabancıdır. Bazı eleştirmenler onda Woolf'un iyi tanıdığı T. S. Eliot'ın özelliklerini görürler.
Woolf'un bir başka arkadaşı olan Lytton Strachey'den esinlendiği düşünülen Neville, her biri onun aşkın sevgisinin şimdiki nesnesi haline gelen bir dizi erkek arar.
Jinny, dünya görüşü fiziksel, bedensel güzelliğiyle örtüşen bir sosyetiktir. Woolf'un arkadaşı Mary Hutchinson'a dayandığına dair kanıtlar bulunmaktadır.
Susan şehirden kaçar, anneliğin heyecanları ve şüpheleriyle boğuştuğu kırsal bölgeyi tercih eder. Susan'ın bazı yönleri Woolf'un kız kardeşi Vanessa Bell'i çağrıştırır.
Rhoda kendinden şüphe, endişe ve depresyonla doludur, her zaman insan uzlaşmasını reddeder ve suçlar, yalnızlık arar. Shelley'nin "The Question" şiirini yankılar. Rhoda bazı açılardan Virginia Woolf'u andırır.
Kısmen Woolf'un kardeşi Thoby Stephen'a dayanan Percival, diğer altısının saygın kahramanıdır. Romanın ortalarında, Hindistan'da emperyalist bir görevdeyken ölür. Percival, Dalgalar'da asla kendi başına konuşmaz, ancak diğer altı karakter onu tekrar tekrar anlattıkça ve onun hakkında düşündükçe okuyucular onun hakkında ayrıntılı bilgi edinir.
Tarz
Bu romana tür atfetmenin zorluğu, Dalgalar'ın düzyazı ve şiir arasındaki ayrımları bulanıklaştırması ve romanın birbirine benzemeyen altı iç monolog arasında gidip gelmesine izin vermesi ile karmaşıklaşıyor. Kitap benzer şekilde kişiler arasındaki sınırları da yıkıyor ve Woolf'un kendisi de Günce'sinde bu altı kişinin ayrı birer "karakter" değil, bir süreklilik duygusunu aydınlatan bilinç yönleri olduğunu yazıyor. Julia Briggs'in Woolf'un edebi biyografisinde (An Inner Life, Allen Lane 2005) anlatıldığı gibi, "roman" terimi bile Dalgalar'ın karmaşık biçimini doğru bir şekilde tanımlayamayabilir. Woolf Dalgalar'ı bir roman olarak değil, bir "oyun-şiir" olarak tanımlamıştır.
Kitap, "erkek eğitim ahlakının" kamusal yaşamı şekillendirmedeki rolünü araştırıyor ve bazı karakterlerin okuldaki ilk günlerinde zorbalığa maruz kaldıkları sahneleri içeriyor.[5]
Kaynakça