Capet hanedanından Charles Martel (Macarca: Martell Károly; 8 Eylül 1271 - 12 Ağustos 1295), Napoli Kralı II. Charles ile Macaristan Kralı V. Stephen'ın kızı Macaristanlı Mary'nin[1] en büyük oğluydu.
18 yaşındaki Charles Martel, Papa IV. Nicholas ve dini parti tarafından, Papa'nın daha önce kendisine karşı bir haçlı seferi ilan ettiği dayısı,[1] çocuksuz Macaristan Kralı IV. Ladislaus'un halefi olarak Macaristan'ın itibari Kralı olarak ilan edildi.
Árpád hanedanının bir akrabası olan kuzeni III. Andrew'in o sırada hüküm sürdüğü Macaristan Krallığı'nı asla yönetmeyi başaramadı. Ancak Charles Martel, Hırvatistan Krallığı'nda, ardından Macaristan ile kişisel birlik içinde iddiasını ileri sürmekte başarılı oldu.
Charles Martel, Napoli'de vebadan öldü. Oğlu Charles (veya Charles Robert), daha sonra Macaristan tahtını kazanmayı başardı.[1]
Charles, Dante tarafından şahsen tanınıyordu: İlahi Komedya'da şair, Venüs Cennetinde (Paradiso VIII'de) buluştuklarında Charles'ın ruhundan ve onun ruhununu sıcaklığından bir şekilde söz eder.
Aile
Almanya Kralı I. Rudolph'un kızı Habsburglu Clemence (ö. 1295) ile evlendi.[2]
Üç çocukları oldu:
- I. Charles (1288–1342), Macaristan Kralı[3]
- Beatrix (1290–1354, Grenoble), 25 Mayıs 1296'da Jean II de La Tour du Pin, Dauphin du Viennois ile evlendi[3]
- Clementia (Şubat 1293 - 12 Ekim 1328, Paris), 31 Ağustos 1315'te Troyes yakınlarında Fransa Kralı X. Louis ile evlendi.[3]
Kaynakça