Cemevi; Alevilikteki başlıca ibadet mekânı. Alevilerin zikir yaptıkları, bağlama çalarak karşılama ya da semah döndükleri ibadethane. Cemevine girmenin her ibadet mekânı gibi bazı kuralları vardır. Yapılan en büyük ibadetlerden biri Allah-Muhammed-Ali ve On iki İmamların adlarının anıldığı "duaz-ı imam" adı verilen nefeslerin okunmasıdır. Alevi inancına göre kıyam, rüku ve secde niyazla birleştirilmiştir.

İlk cemevi Onar köyünde (Arapgir/Malatya) bulunmaktadır. 1200 yıllarında yapılmıştır.1224'te vakıf vafiyesi kurulmuştur. İlk yapıldığında 1 kiraz ağacından yapılmasına rağmen sonraki yıllarda desteklenmiş ve başka ağaçlar da kullanılmıştır.^{[kaynak belirtilmeli]}

İbadet mekânları İran, Irak, Azerbaycan, Lübnan Şiîlerinde cami iken Anadolu Aleviliğinde cemevidir.

Cemevlerinin tanınması tartışması yıllardır sürmektedir. Cami ve cem sözcükleri aynı kökten gelir. Cem Arapçada "toplantı" demek, camii de "toplanılan yer" demektir. Cemleri özgün hâliyle yaşayan yol-erkan sürdüren ocaklardır.

Alevilik ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.