Carl Frederik von Breda (16 Ağustos 1759, Stockholm – 1 Aralık 1818, Stockholm), İsveç Krallığı'nın ressamı olmadan önce, eğitimini ve çalışmalarının büyük bölümünü Büyük Britanya'da tamamlayan İsveçliressam. Stockholm'da doğmuş, daha sonra Büyük Britanya'ya taşınmış ve burada Joshua Reynolds'un öğrencisi olmuştur. Breda özellikle portre çizimlerinde uzmanlaşmıştır. Bu sebepten ötürü "İsveçli van Dyck" şeklinde de adlandırılır.[1] 1796'dan İsveç'e dönen Breda, burada sanatlar akademisinde profesör olarak görev yaptı. Öte yandan portre ve krallık ressamı olarak da çalıştı. 22 yaşında evlenen Breda'nın oğlu Johan Fredrik'de babası tarafından eğitildi ve bir ressam oldu. Breda 1818 yılında Stockholm'de öldü.[2]
Hayatı
Breda'nın kökleri 1670 yılında Hollanda'dan Stockholm'e göç eden ailesine dayanır. "von Breda" ailesi muhtemelen bugünkü Breda şehri ile bağlantılıdır. Von kelimesi esasen Hollanda diline ait bir edat değildir, ancak Nordik ülkelerde, esasen Alman diline ait olan bu edat bazı durumlarda aile isimlerini soylulaştırmak için de kullanılmıştır. Carl'ın dedesi Lucas (1676–1752) başarılı bir ressam, Carl'ın babası Lucas (1726–1799) ise denizcilik meselelerinde hüküm veren, ancak zaman zaman sanat eserleri de toplayan bir yargıçtır.[2] Genç olan Lucas, Johanna Cornelia Piper ile evlenmiş ve 16 Ağustos 1759'da doğan Carl ile birlikte beş çocukları olmuştur. Carl mükemmel bir eğitimden geçmiş ve İsveç Kraliyet Sanat Akademisi'ne henüz 19 yaşındayken yazılmıştır.[2]
Akademide her şeyden önce portre ressamlığı konusunda kendisini geliştirmiştir. Burada Lorens Pasch, Breda'nın hocalarından biri olmuştur ve Breda'nın ilk eserlerinde, özellikle renk seçimlerinde, onun etkisi açık bir biçimde belli olmaktadır. 1780'de Breda sanat dalındaki ilk ödülünü kazanmıştır, 1784 yılına gelindiğinde 19 resminin sergilendiği, akademi tarafından organize edilen ilk sergisini açmıştır. Aynı yıl kendisinin ilk kraliyet portresi olan III. Gustav'ın baldızı Düşes Hedvig Elisabeth Charlotte'u görmüştür. Onun dışında IV. Gustav Adolf, Kral III. Gustav ve onun veliahtının da portrelerini resmetmiştir.[2]
1786'da Akademi'de tarihsel boyama hakkında yapılan bir yarışmaya katıldı. Bu yarışmada Meleagros konulu resimler yaptı. Yarışmayı Jonas Åkerstrøm karşısında kaybetti. Asplund'a göre, "seçim Breda'nın iyi ekonomik durumundan etkilenmişti, zira o ödül olarak verilen miktarı kazanabilecek konumdaydı."[2] Breda 22 yaşında evlendi ve bir çocuk sahibi oldu. Çoğu ressamın yaptığı Paris ve Roma seyahatleri yerine, o ailesiyle birlikte Londra'ya gitmeyi tercih etti.[2] Oğlu Johan Fredrik von Breda 1788 yılında Londra'da doğmuştur.[1]
Büyük Britanya'da
Britanya'da, Breda ünlü ressam Joshua Reynolds ile birlikte çalışma fırsatını yakaladı. Joshua Reynolds'un öğrencilerinden biri olan James Northcote aktardığına göre Reynolds kendi çalışmaları nedeniyle öğrencilerine fazla vakit ayıramıyordu. Ancak Reynolds'un Breda üzerindeki etkisi özellikle Breda'nın stili göz önüne alınırsa oldukça köklü bir değişikliğe yol açmıştır. Breda dolayısıyla bu etki daha sonraki birçok İsveç portre ressamına da ulaşmıştır.[2] Breda ayrıca 1791 yılında onun Stockholm Sanatlar akademisine girebilmek için Joshua Reynolds'un bir portresini de yapmıştır.[2]
1796'da Stockholm'e dönen Breda, burada akademi Profesörü oldu ve birçok portre siparişi aldı. Asplund'un aktardıklarına göre, Breda'nın İngiltere'de kalın ve canlı fırça darbeleriyle geliştirdiği stili İsveç'te ciddi anlamda hayranlık uyandırmaktaydı. Breda en iyi portrelerini 1797 ve 1798 tarihlerinde yapmıştır bunu izleyen dönemlerdeki eserlerinde Romantizm izleri görebilmek mümkündür.[2] Bu portreler arasında babası Lucas, 2 yeğeni, hümanist Nils von Rosenstein ve şarkıcı Teresa Vandoni sayılabilir. Özellikle Teresa Vandoni portresi Breda'nın en ünlü eseridir.[2]
Asplund'a göre, Breda'nın İsveç'te kaldığı süre uzadıkça, eserlerindeki tekdüzelik ve monotonluk da o derece arttı. Babasından ona miras kalan ev ve sanat koleksiyonu, Stockholm'de sanatın merkezi oldu. Tüm bunların dışında Breda nazik ve sempatik bir öğretmen olarak biliniyor, kendi oğlu Johan dahil olmak üzere öğrenci de yetiştiriyordu.[2]
1809'da monarşinin düşmesinin ardından aldığı resmi siparişler ve yaptığı resimler nedeniyle 1812 yılında Breda büyük saygı görmekte ve sevilmekteydi. Ancak görünen o ki dönemin İsveç politikasındaki belirsizlik onun eserlerini de etkilemişti. En azından planladığı 2 portreyi tamamlayamamıştı. Bu portrelerden birisi, daha önce henüz çocukken de portresini çizdiği ancak 1800 yılında taç giymesini konu olan portresini tamamlayamadığı IV. Gustav Adolf'a ait olan portredir. Ancak 1809'da kral devrildiği için portre tamamlanamadı.[2]
Keza IV. Gustav Adolf'un kardeşi XIII. Karl'ın taç giymesi adlı çalışması da aynı şekilde tamamlanamamıştır. Bu tarihlerde çalışmasına uygun bir atölye bulmakta zorlanan Breda bulduğu ilk atölyeyi 2 yıl sonra boşaltmak zorunda kalmıştır. Bu nedenle başladığı çalışmaları tamamlayamamış, daha sonra tamamlamak istediğinde eserler çoktan harap durumda olmuşlardır. İsveç parlamentosu 1818 yılında Breda'nın eserlerini tamamlaması için yapılacak bir maddi yardımı reddetti. Kısa süre sonra 1 Aralık'ta Breda yaşama gözlerini yumdu.[2] Portre ressamı olan oğlu Johan'da 1835 yılında Stockholm'de öldü.[1]
_signature.svg)
