22 Ağustos 1864'te düzenlenen, savaş alanındaki ordularda yaralıların durumlarının iyileştirilmesine ilişkin Birinci Cenevre Sözleşmesi, Cenevre Sözleşmeleri'nin dört antlaşmasından ilkidir.[1][2] "Silahlı çatışma mağdurlarının korunmasına yönelik uluslararası hukuk kurallarının dayandığı temeli" belirler.[3]
Birinci antlaşma 1864'te kabul edildikten sonra 1906, 1929 ve son olarak 1949'da önemli ölçüde revize edildi ve düzenlendi. Bu sözleşmelerdeki maddelerin hem başlangıcının öncüsü olan hem de yasaların uygulayıcısı olan Uluslararası Kızılhaç Komitesi ile ayrılmaz bir şekilde bağlantılıdır.
Birinci antlaşma, diğer Cenevre antlaşmaları gibi insan haklarını korumayı amaçlar. Yaralı ve hasta askerlere odaklanmasına rağmen, bununla sınırlı olmamakla birlikte geniş bir kapsama sahiptir.
^Pictet, Jean S. (1951), "The New Geneva Conventions for the Protection of War Victims", The American Journal of International Law, 45 (3), ss. 462-475, doi:10.2307/2194544